BR>Johan Museeuw na zijn derde zege in de Brabantse Pijl. In de finale van een hondse wedstrijd (slechts 26 van de 175 deelnemers bereikten de finish) weggereden van Nico Mattan en Rolf Sörensen. Drie zeges op de Alsemberg en die werden netjes om de twee jaar behaald. In 1996, 1998 en nu 2000. Daarmee klimt Museeuw naast Johan Capiot naar de top van de erelijst. Maar belangrijker is dat de ex-wereldkampioen op acht dagen van de Ronde van Vlaanderen klaar is voor de hoofdrol waarin heel Vlaanderen hem zondag hoopt te zien.

Daar werd vorige week even aan getwijfeld. En de prestatie van de andere Mapei's in Waregem en Harelbeke was niet van aard om aan te geven dat plaatsvervangers stonden aan te schuiven. "Dat is nu eenmaal de kijk van de media", aldus ploegleider Marc Sergeant. "Als wij eens niet winnen, spreekt iedereen van een nederlaag. Maar intussen is deze zege van Johan wel al de 22ste van Mapei dit seizoen. Als ik dan zie en hoor hoe wij worden afgeschoten: waar zit de logica?"

En Johan Museeuw: "Eén duw van Tchmil aan Planckaert en de kranten staan er vol van. Iedereen mag daar zijn zeg over doen. Maar over Tristan Hoffman, de winnaar, lees ik haast niets. Als 't over vedetten gaat, wordt alles uitvergroot. Dus ook over wat bij Mapei gebeurt. Als ik afga op wat ik vandaag zag: bij Mapei gaat het nog zo slecht niet."

Afspraak met Mattan

Toch had je de hulp nodig van een niet-ploegmaat? "Ik geef toe dat Nico en ik hadden afgesproken om beurtelings te demarreren en Sörensen niet te helpen. Wij zijn streekgenoten, we waren drie jaar ploegmaats, we zijn vrienden, we zijn profs. Zo'n afspraak zie ik niet als oneerlijk. Als we tegen elkaar rijden, valt het halve land op onze nek dat we elkaar afmaken ten voordele van een buitenlander. Bovendien waren we alle drie even moe, verkrampt door hagel en regen. Daar wilde ik Sörensen niet van laten profiteren. Ook Nico had dus kunnen winnen, maar dat zou niets veranderd hebben aan mijn tevredenheid over de conditie waarmee ik dinsdag aan

De Panne

begin. Als ik daar niet opnieuw ziek word, kan ik er de antibiotica verder uit mijn lijf rijden. En daarna beginnen te denken aan de Ronde van Vlaanderen."

Vraagt Museeuw na deze zege en na de ontsporing van nogal wat ploegmaats in Waregem en Harelbeke enige inspraak bij de samenstelling van het Ronde-team?

"Neen. Dat heb ik nooit gedaan, dat zal ik nooit doen. Ik zet niemand naast de ploeg, ik eis niemand erin. Dat zorgt voor wrijvingen en die kan ik missen voor de concentratie. De enige helper die ik altijd meekrijg, is Wilfried Peeters. Mijn beste vriend, mijn kamergenoot, de ideale steun."

1. Johan Museeuw (Bel/MAP) de 194 km in 4u33:57

2. Nico Mattan op 0'09"

3. Rolf Sörensen (Den) op 0'11"

4. Ruggero Marzoli (Ita) op 1'39"

5. Wilfried Peeters op 1'42"

6. Peter Farazijn op 1'45"

7. Jesper Skibby (Den) op 1'47"

8. Michael Boogerd (Ned) op 1'54"

9. Martin Hvastija (Slo)

10. Geert Verheyen

11. Erwin Thijs

12. Stefano Casagranda (Ita)

13. Maarten Den Bakker (Ned) op 2'04"

14. Marc Lotz (Ned) op 2'05"

15. Michele Bartoli (Ita) op 2'31"

16. Raymond Meijs (Ned) op 4'52"

17. Davy Daniels

18. Vincent Cali (Fra)

19. Jurgen Van Roosbroeck

20. Karl Pauwels

21. Bert Scheirlinckx

22. Zbigniew Piatek (Pol)

23. Bart Voskamp (Ned) op 5'05"

24. Daniele Nardello (Ita) op 5'16"

25. Bjorn Leukemans op 5'43"

26. Kurt Van Landeghem op 8'25"