BR>De laatste wereldtitel van Wouters dateerde van 1997. Het jaar nadien moest hij met brons vrede nemen en vorig jaar werd er in Italië wegens een gebrek aan deelnemende landen zelfs geen WK georganiseerd. Wouters was dit keer weer de topfavoriet en kwam daardoor bloednerveus aan de start. Achteraf bekeken hoefde dat niet. De neef van Tom Vannoppen sloeg al tijdens de eerste ronde een kloof en werd nadien nooit meer bedreigd. Wouters was gewoon outstanding. "Ik was er nochtans niet echt gerust in," bekende hij na afloop. "Ik genoot wel het vertrouwen van de Belgische ploeg. Maar van die Steven Fogen was ik toch wel bang. Hij is de Luxemburgse kampioen en werd vorige week op het WK voor beloften in Gestel toch ook 14de. Iemand waar je rekening mee moet houden."

"Maar jongens, wat ben ik gelukkig," barstte hij plots in tranen uit. "Dit is zeker de mooiste titel van de vijf. Uiteraard omdat het nu in eigen land is. Maar zeker voor mijn vader. Voor hem wou ik hier absoluut winnen. Pa ging door een hel. Hij lijdt aan keelkanker. Zijn strijd is niet te vergelijken met een uurtje afzien in het veld. Al heb ik vandaag toch ook op de tanden moeten bijten. Dit parcours voor het

echte

WK in 2002 is ongelooflijk lastig, maar gewoon schitterend."

Werckx

Op het podium blonk Gerry Werckx toen hem de bronzen medaille werd overhandigd. Net voordien slingerde hij wel een paar serieuze vloeken over het circuit van Terlamen. De ganse wedstrijd had hij zilver in zijn bereik. Pas op 2 ronden van het einde werd Werckx door Tom De Kort gepasseerd. "Door domme pech," gromde Gerry. "De tweede plaats kon me niet meer ontglippen tot mijn ontspanner van mijn achterwiel het begaf. We waren net de materiaalpost gepasseerd waardoor het nog een flink stuk lopen was tot aan de volgende. Ondertussen was Tom me al gepasseerd. Gelukkig is het zilver in de ploeg gebleven. Zoals vooraf afgesproken ben ik tijdens de eerste fase van de wedstrijd in het wiel gebleven van Fogen. Pas toen Wouters definitief buiten schot was, heb ik de Luxemburger in de steek gelaten. Dat was onze tactiek."

Tom De Kort had zijn tweede plaats ook niet gestolen. Ook hij kreeg zijn deel van de pech. De Kort tuimelde tijdens de eerste ronde over een vallende Italiaan en kon pas opnieuw als derde laatste de fiets op. "Een podiumplaats zag ik toen echt niet meer zitten," aldus Tom. "Ik ben gelukkig kalm gebleven."

1. Kris Wouters (Eindhout)

2. Tom De Kort

3. Gerry Werckx

4. Steve Fogen

5. Olivier Maignan

6. Piotr Wysmyk

7. Kim Kirchen

8. Pascal Moisseron

9. Geoffrey Clochez

10. Herold Dat

11. Loic Ory

12. Kenneth Helgeson

13. Ronald Lubberman

14. Ben Gielen

15. Robert Banach

16. Michael Bogdziewicz

17. Matthias Kirchler

18. Max Bex