De voormalige verpleegster Lesley Martin geldt in eigen land als een boegbeeld van de pro-euthanasiebeweging. Ze is een van de oprichters van Exit New Zealand, een groepering die strijdt voor het recht op vrijwillige euthanasie. In haar boek To Die Like a Dog (Sterven als een hond) beschrijft ze hoe ze haar aan darmkanker lijdende moeder uit haar lijden probeert te verlossen, nadat ze beiden tot de conclusie zijn gekomen dat de 69-jarige moeder geen langzame, pijnlijke dood wenst. Eerst dient ze haar zestig milligram morfine toe, later probeert ze haar te verstikken met een kussen. Op 28 mei 1999 overlijdt de moeder, volgens de autopsiearts als gevolg van ademhalingsproblemen die het gevolg kunnen zijn van een overdosis morfine of van een longontsteking.

Het openbaar ministerie vindt dat Martin als voormalige verpleegster misbruik heeft gemaakt van het vertrouwen dat de medici in haar hadden gesteld. Die vertrouwden haar de zorg voor haar moeder toe in de veronderstelling dat zij met haar achtergrond goede zorg kon bieden, "binnen wat wettelijk is toegestaan", aldus aanklager Andrew Cameron voor de rechtbank van Wanganui, bijna tweehonderd kilometer ten noorden van Wellington.

Volgens Cameron moet de rechtbank in de zaak-Martin de brede euthanasiekwestie buiten beschouwing laten en uitgaan van het feit dat volgens de wet niemand kan instemmen met zijn eigen dood, ongeacht hoe ziek hij of zij is. Martin kan tot twintig jaar gevangenisstraf worden veroordeeld.