BR>

Café Maria

De eerste halte is garage Kumberger aan de Onderwijslaan. Hier heeft Rocco als Vespamecanicien gewerkt in de jaren vijftig, samen met Tony Greco, nu délégué bij Racing Genk. De garage staat op dit moment leeg, het pand is te koop. In de

fosse

staat nog altijd de naam 'Granata Rocco' gegrift. Hij verdiende er in die jaren 24 frank per uur. Enkele meters verder ligt Café Maria, nu een gewone woonst. «Hier heb ik mijn allereerste optreden gedaan,» herinnert Rocco zich. «Ik was dertien, veertien jaar.»

Zijn wereldhit 'Marina' is ontstaan in het Kelderke in Diest. «Op een avond had ik mijn hele repertoire gespeeld en ik zat nog wat te improviseren op mijn accordeon, zoals een kok die bijna al zijn ingrediënten heeft opgebruikt en toch nog iets moet klaarmaken. Ik heb het liedje later gespeeld op een concours in Seraing. Daar was een uitgever die er me een half miljoen voor bood. Dat was méér dan mijn vader zijn hele leven kon verdienen in de mijn. Hoe aanlokkelijk het bod van die uitgever ook was, ik ben er niet op ingegaan. Maar goed ook,» lacht hij.

«Ons huis»

Rocco Granata arriveerde in 1950 in België. Zijn eerste onderkomen is intussen verdwenen. Het was één van de barakken van het voormalige krijgsgevangenenkamp in Waterschei op de plek waar nu het voetbalveld ligt achter de Wildekerslaan. «Papa was beschaamd, maar ik was gelukkig omdat ik me hier kon uitleven met voetballen. 'Voetbal' was het eerste woord dat ik kende in het Nederlands. Mijn moeder verdiende iets bij door de was te doen voor mensen uit de buurt. Ik ging die was ophalen en terugbrengen. Van dat geld heb ik mijn eerste accordeon kunnen kopen.»

Lang heeft hij niet in de barakken moeten wonen. Het gezin vond in de Kwikstaartstraat een fatsoenlijk huis. Daar heeft de familie gewoond tot in 1960, één jaar nadat 'Marina' was uitgebracht. Toen kon Rocco een veel mooier huis laten bouwen in Zonhoven. Hij heeft er nog tot 1963 bij zijn ouders gewoond en is dat jaar naar Antwerpen getrokken.

Luigi

De volgende halte is bij zijn oude vriend Luigi Pirello, die eveneens in 1950 in Genk belandde. De twee Calabrezen hebben mekaar al enkele tientallen jaren niet meer gezien. Het is een ontroerend weerzien. Rocco maakt kennis met de kinderen en kleinkinderen van Luigi. Hij wordt onthaald op Calabrese specialiteiten.

Tussendoor worden er grappen gemaakt. Soms niet zonder zelfspot. «Weet je waarom de mensen uit het zuiden zo klein zijn?» vraagt Luigi. «Omdat hun moeder hen ooit heeft geleerd:

als je groot bent, moet je gaan werken

.»

Club ARCE

Op de laatste stopplaats, Club ARCE, tegenover de WARA in Waterschei, is het al volop feest wanneer Rocco er aankomt. Hij wordt verwelkomd door een drietal accordeonisten op de klanken van 'Marina'. De club telt 600 leden, bijna allemaal Italianen. Ze hebben een groep van vijftien accordeonisten maar ook een minivoetbalploeg. Tegen de muur hangen foto's van koning Albert en koningin Paola (eveneens Calabrese migrante) en daaronder het opschrift: 'Benvenuto Rocco Granata', 'Viva L'Italia', 'Viva La Calabria'. Rocco heeft nog nauwelijks de kans om Dirk Somers te woord te staan. Als het waar is dat Vlamingen kunnen feesten, dan moet je eerst hier eens komen kijken. Terwijl Rocco aan tafel plaatsneemt, wordt de polonaise gedanst. Het is 13 uur, een doodgewone vrijdagmiddag...

Ochtendkuren, zaterdag, Radio 2, 8.10-10.00 uur; in 'Het Feestcomité', zaterdag, Radio 2, 20.03 uur, is de nieuwe cd van Rocco Granata integraal te horen.

Rocco komt met zijn show 'Buona Sera' op tournee in Limburg: op 28/10 in De Velinx Tongeren (012/ 39 38 00), op 12/11 in CC Heusden-Zolder (011/53 33 15) en op 5/12 in CC Maasmechelen (089/76 97 97).