De machtsspelletjes die zich sinds enkele maanden in de politiek afspelen, tarten alle verbeelding. Als kiezer moeten we lijdzaam toezien hoe wij belogen en bedrogen worden.

De VLD wil de grootste woorden, maar verloochend haar principes, haar beloften en haar programma. Als regeringspartij is zij totaal ongeloofwaardig geworden.

Verhofstadt heeft de voorbije vier jaar naar de pijpen gedanst van de socialisten en vooral de groenen. Hij heeft zijn eigen programma gedurende deze vier jaar bijna voortdurend in de frigo gehouden.

Het enige waar de VLD zich echt voor heeft ingespannen, is het binnenhalen van een massa overlopers en postjesjagers.

Het gevolg daarvan is dat men binnen deze partij zowat elk standpunt verkondigt, zowel het linkse als het rechtse.

Met de slogan 'zware boetes beperken' lanceerde ex-judo coach Dedecker zijn verkiezingscampage. "Strengere bestraffing van verkeersovertredingen", antwoorden dokter Beaucourt.

Vankrunkalsven roept om "meer Vlaams zelfbestuur', De Croo houdt

een warm pleidooi voor de Belgische eenheidsstaat.

Legalisering van drugs is een prioriteit voor Van Quikenborne, terwijl Verwilghen ons probeert wijs te maken dat het drugsbeleid strenger wordt aangepakt.

Volgens mij lijkt dit meer op de toren van Babel dan op een Democratische partij.