Naar eigen zeggen was de bestendige angst voor een nieuwe overval niet meer te harden, dit is dan het gevolg...

Opnieuw zien wij hier een slachtoffer dat zijn leven lang gebukt gaat onder de verstikkende sfeer van pure angst, werkelijk intriest.

Men moet maar eens gaan praten met die vele mensen die het slachtoffer werden van een drieste overval, een carjacking, een homejacking, een brutale inbraak, enz...

Die akelige beelden blijven nog vele jaren op jouw netvlies gebrand, je wordt een héél ander mens als voordien!

Het ergste is nog dat de dienst "slachtofferhulp" van onze politie maar al te vaak een doekje blijkt voor het bloeden.

Dat nogal wat daders er bijzonder goedkoop vanaf komen met één af andere lichte straf, wordt door het slachtoffer terécht als een groot onrecht ervaren. Want dat is het ook!

De maatschappij moet zich schérper gaan opstellen tegenover zware vormen van criminaliteit, zoniet zal de rechtspraak haar morele kracht verliezen als gevolg van progressieve uitgangspunten.

Er gaat tevéél aandacht naar de context waarin de dader zijn strafbare feiten heeft gepleegd, dit betekent de wereld op zijn kop zetten!

De politiek én het gerecht moet een gebalde vuist maken naar de criminaliteit, het is de hoogste tijd voor een no-nonsens beleid.

Laten we ons wat minder blind staren op de beteugeling van verkeersovertreders en verzin een pakket maatregelen om het vertrouwen in ons rechtsapparaat terug op te krikken.