Strategie van de Franstaligen
1-19de eeuw: de burgerij legt het Frans op in heel België; de katholieken, wars van de "taal der protestanten" begingen een historische fout door de Franstalige
urgerij en adel in de tegenstand tegen koning Willem te steunen.Maar in Brussel bleef het mogelijk dat een Vlaamsgezinde historicus, Vanderkindere (+ 1906)liberaal parlementslid, burgemeester van Ukkel en rector van de ULB werd.Dit zou nu niet meer kunnen.
2- 20ste eeuw: Brussel wordt een Franstalig bolwerk dat in Leuven een steunpunt heeft via de Franstalige universiteit, naar Wallonië overgeheveld dank zij de Vlaamse Beweging;en zeggen dat er in de KUL nog steeds proffen zijn die deze splitsing afkeuren. De Franse geograaf van de ULB,P. Gourou(+1999) verdedigde de uitbreiding van Brussel tot Mechelen en zelfs tot Antwerpen.
Ondertussen werden de randgemeenten met faciliteiten vergiftigd in ruil voor een taalgrens die het minder en minder is.
3- Deze randgemeenten, verfranst door Walen, Brusselaars en vreemdelingen, staan nu - ter wille van de toepassing van de grondwet - op het punt opgeslokt te worden door de agglomeratie.
Waar gaat dit ophouden?Heel Brabant gaat er aan. Vlamingen wordt wakker en zelfbewust . De strategie is al te duidelijk.Wij scoorden in het verleden; dat moet nu ook kunnen.