Het publiek waande zich eerder in een oude rokerige feesttent dan tussen de grijze bakstenen van de Bammerd.

De avond werd ingezet met een receptie door het gemeentebestuur aangeboden. De jazzy muziek op de achtergrond liet het feestende publiek dromen van bruine cafés uit de oude tijd, met dat verschil dat de dorst nu met bubbels gelest werd. Een minimuseumpje toonde relikwieën uit het rijke archief van de vereniging: foto’s uit de tijd van de oprichting, aanwezigheidslijsten van repetities uit de jaren 50, een reglement voor de goede muzikant uit de jaren stillekes … Met melancholie keken de bezoekers naar vergeelde getuigen van een oude geschiedenis.

Burgemeester Kindermans benadrukte in zijn toespraak het belang van de harmonie voor het socio-culturele leven in de Heers. "De harmonie is jong van hart, heeft een gemotiveerd bestuur en drukt haar stempel op het culturele leven in de gemeente door haar zichtbaarheid op allerhande activiteiten", aldus de burgervader.

Voorzitter An Christiaens vertelde vervolgens het verhaal van 120 jaar bruisende activiteit. Ze legde uit hoe de vereniging ontstond, groeide en evolueerde van fanfare naar harmonie. De harmonie wisselde in de loop van jaren meermaals van dirigent, verjongde en kon gestaag naar een hoger muzikaal niveau groeien. In de huidige structuur bestaat de vereniging in feite uit 3 musicerende groepen, Bekan djus, de jeugdharmonie en de grote harmonie, elk met hun eigen doel.

Wat toen volgde, was een waar muzikaal feestmaal voor het enthousiaste publiek. Luid tromgeroffel kondigde een speciaal moment aan en de harmonie marcheerde met een vrolijke feestmars de zaal in. De harmonie speelde vele bekende deuntjes van de jaren ‘60 tot nu. Het genot droop van de gezichten, een feestelijke stemming kroop door de zaal. De temperatuur steeg met enkele graden tot hartverwarmende waarden. Gastpresentator Frank Boonen praatte alles met vuur en liefde aan elkaar. Dirigent Ronny Ramaekers hield de teugels op het podium strak en leidde het orkest door een muzikaal hoogstaande prestatie.

Na de pauze werd het orkest aangevuld met een combo van covergroep The Suspenders. Zanger Peter Aerts slaagde erin om alle handjes in de lucht te krijgen. De harmonie begeleidde, half musicerend, half meedansend. Er werd meegezongen met liedjes van Tom Jones, Elvis Presley en andere legenden. Voor sommigen was misschien zelfs 'Lichtjes van de Schelde' het ultieme hoogtepunt.

En wat moest gebeuren, gebeurde: na het concert is er nog vele uren gedanst, gefeest, gelachen en gedronken. Wat een feest! Eén avond kon de 120 levensjaren van de harmonie niet beter symboliseren.