hebben het Belgische establishment en de 'political correctness'

geschiedenis geschreven. Dat is niet alleen de visie van het zichzelf

stoer in martelaarschap hullende Vlaams Blok, maar ook de onze. De

partij is veroordeeld, maar hoeft zich uiteindelijk niet veel zorgen te

maken over de continuiteit van radicaal-rechts en ethisch-conservatief

in Vlaanderen. Ook wij doen dat nu even niet.

Waar wij ons wel zorgen in hebben gemaakt en nog steeds maken, zijn de

federale wetgevers die ad hoc wetten gewijzigd hebben om een politieke

tegenstanders buiten spel te zetten: hetzij met kiesdrempels en

financieringswetten, hetzij middels racisme-inquisitoren. Onder het mom

van de strijd tegen onverdraagzaamheid en bot racisme heeft men de

vrijemeningsuiting en het debat over maatschappelijke diversiteit deels

gefnuikt. Nochtans is een opbouwend en open debat de enige plaats waar

de veschillende samenlevingsonderdelen mekaar kunnen ontmoeten en leren

aanvoelen.

Vrijemeningsuiting moet vanzelfsprekend zijn maar kan nooit absoluut

zijn. Vrijemeningsuiting moet gegrond zijn in wederzijdsrespect voor de

andere. Sommige mensen lopen altijd de kantjes af of gaan net over de

schreef om achteraf hun kak in te trekken en hun handen in de onschuld

te wassen: wíj hebben toch niets misdaan, das haben wir nicht gewusst. U

kent het genre wel.

Samen met andere onverzuurden stellen de Roze Leeuwen al van meet af aan

dat juridische processen en legislatieve manipulaties tegen politieke

tegenstanders niet thuis horen in een volwaardige democratie. In plaats

van tegenstanders in de rechtzaal te bekampen zouden de dames en heren

politici beter eens nadenken over het functioneren van onze democratie

vandaag, over de bescherming die ze ons allen biedt, over de gevaren van

het tornen aan haar limieten, over de kansen die onze overheid zou

moeten creëren voor al haar burgers zonder onderscheid.

De regerings- en 'wouldbe' regeringspartijen moeten er nu maar eens voor

zorgen dat de nijpende samenlevingsproblemen en het onbegrip opgelost

worden. Of liever dat zij het wetgevend kader hiervoor klaar zetten en

dat de nodige incentieven gegeven worden. Want het waken over en werken

aan onze democratie is eenieders opdracht. Het is die van ons, net zoals

die van u - samen met alle Dewinters en Verafstoten, Anciaux' en

Stevaerten - samen met alle irritante tantes en vervelende venten,

vervuld van ideeën die helemaal de onze niet zijn...

Pas wanneer alle Vlamingen respect leren hebben voor elkaars zijn en

elkaars eigenheid, pas dan kunnen we gaan dromen van een kleurrijke en

verdraagzame samenleving waar geen sluimerend racisme meer overleeft,

pas dan zal die samenleving een soevereine natie kunnen vormen en pas

dan zal Vlaanderen 'onverwijld' een onafhankelijke republiek kunnen

worden!