Politiehervorming meer blauw op straat
De regering wil 'meer blauw op straat' bij de politie. Op zich een zeer
goed idee. De uitwerking van dit idee verloopt echter zonder enige
planning. Dit zijn mijn persoonlijke ervaringen hieromtrent, en die steken
schril af tegen wat politici en de top van de federale politie verklaren in
de media.
Ik ben, als lid van het operationeel kader, werkzaam als systeembeheerder
informatica bij de federale politie. Indertijd werden wij aangeworven omdat
er onvoldoende burgerkandidaten waren, de lage wedde van deze mensen zit
daar ongetwijfeld voor iets tussen.
In februari ontvingen wij nog - met een vertraging van slechts één jaar en
negen maanden - de 'informaticapremie', die bedoeld was om ons aan te
moedigen om te blijven. In dezelfde week, ironisch genoeg, verneem ik dat
wij op de lijst staan van de 1080 mensen die moeten vertrekken. Van
tegenstrijdige signalen gesproken.
'Vrijwillig vertrekken', volgens mijnheer Ludwig Vandenhove in uw krant van
donderdag, maar deze uitspraak toont alleen maar aan dat mijnheer
Vandenhove geen idee heeft hoe het er in de praktijk aan toegaat. Van
vrijwilligheid is immers totaal geen sprake. Bovendien wordt er binnen de
'geïntegreerde' politie met twee maten en twee gewichten gewerkt: terwijl
de systeembeheerders van het operationele kader bij de federale politie hun
plaats dienen te verlaten... worden er in de politiezone waarvoor mijnheer
Vandenhove verantwoordelijk is en elders nog aangeworven. Blijkbaar is
'meer blauw op straat' daar geen bekommernis, en wordt enkel de federale
politie aangepakt.
Waar moeten de 1080 dan heen? Er werd een plaatsaanbieding gepubliceerd
exclusief voor de overtolligen, waarop bijvoorbeeld ... welgeteld één
plaats in de provincie Limburg vacant bleek te staan.
Wanneer de overtolligen zich kandidaat stellen voor bedieningen die voor
iedereen openstaan, worden ze nogmaals geconfronteerd met een
discriminatie. Indien er kandidaten van de lokale politie zijn die uit een
'boventallige zone' komen, krijgen deze steeds voorrang op iedereen anders
tenzij indien ze werkelijk ongeschikt zijn voor de job. Het lid van de
federale politie die zijn post moet opgeven, maakt zo quasi geen enkele
kans om aan een degelijke andere bediening te geraken.
Tenslotte hebben wij dan zelf voorgesteld om ons onder te brengen bij de
diensten van de GDA die zich met computercriminaliteit bezighouden: zo
zouden wij onze know-how kunnen blijven aanwenden, en toch politietaken
uitvoeren. Toen dit werd voorgesteld op het onderhandelingscomité, werd
gezegd dat er 'te weinig geld was bij de gerechtelijke zuil om nog
bijkomende onderzoekscapaciteit aan te trekken'. Om mijn twee collega's en
mezelf te vervangen dienen er drie burgers te worden aangeworven, en
wijzelf moeten elders onderdak vinden. Had men dan verwacht dat het
aanwerven van meer volk geen geld zou kosten? Van naïviteit gesproken...
'Meer blauw op straat', allemaal goed en wel. Maar zoals het er nu aan
toegaat, is men enkel bezig met het personeel te demotiveren, door het
totale gebrek aan communicatie met het personeel vanwege de federale
politie, de discriminaties tussen verschillende korpsen, en het totale
gebrek aan inzicht of visie.