Leuven zit in een perfecte flow. Drie zeges op een rij in de BNXT Play-offs doen dromen van meer. Eddy Casteels en zijn strijders kunnen op hun pad ook weer Mechelen kruisen, de tegenstander die hen een halt toeriep in de nationale play-offs. Het verdere verloop van de BNXT Play-offs heeft trouwens een Belgisch kleurtje: de Nederlandse ploegen werden allemaal naar huis gespeeld.

De flow waarvan we spreken, daar heeft Josh Heath een groot aandeel in. Verlost van zijn schouderblessure piekt de pointguard als vanouds. In Den Bosch gaf de aanvoerder het Leuvense collectief vleugels. Met 14 punten, 4 rebounds en 7 assists ging hij onvervaard voorop in de strijd om Den Bosch voor de bijl te laten gaan.

Josh, speel je volgend seizoen nog in Leuven of gebruik je weer de grote Houdini-truc en verdwijn je opnieuw ongemerkt eind dit seizoen?

(lacht) “Ik hou alle opties open. ’t Is niet dat ik hier niet graag ben. Ik voel me maximaal gewaardeerd door de club en de coach, dat staat als een paal boven water. Maar je weet nooit wat er op je afkomt, en welke clubs komen aankloppen. Ik wil mezelf en de mensen rondom mij zinsbegoochelingen besparen. Dus bouw ik wat reserve in, en hou mijn antwoord in beraad.”

Je meerde hier in november terug aan na eventjes je geluk te hebben beproefd bij NBA-club Orlando Magic. Je kwam terecht in een ander Leuven Bears. Hoe verschillend was dat?

“Je kan beide seizoenen moeilijk vergelijken. Vooreerst begon Leuven de competitie dit seizoen met betekenisvolle spelers zoals Vanderhaegen en Pritzl in de ziekenboeg. Als je ziet hoe groot de inbreng van beiden is, moet ik daar geen tekening bij maken. Pritzl wordt overal bewierookt. Hij was lang afwezig door een handblessure. Toen ik aanspoelde, bleek het vallen van de bladeren niet alleen synoniem voor het seizoen waarin ik arriveerde: ook Bears zat mede door die uitval in een herfstdip. En ikzelf sukkelde met een oprispende schouderblessure. Dat alles heeft ertoe geleid dat we naast Elite Gold grepen.”

“Vorig seizoen hadden we klasbakken als Solomon Young en Jakob Cebasek die zeer bepalend waren. We torsten niet die blessurelast en onbeschikbaarheid van cruciale spelers met ons mee als dit seizoen.”

Pritzl, je liet de naam vallen: van welke waarde is hij voor het team?

“Van onschatbare waarde. Hij geeft het team zuurstof, kan een wedstrijd op slot in zijn eentje openbreken. Van dat soort pionnen op het parket moet je het hebben. Once he gets hot, is er werkelijk geen houden meer aan...”

“Dit jaar hadden we ook de onschatbare ervaring van Mo Kherrazi die ons veel bijbracht, weliswaar laat. Hij arriveerde net na mij (in december, red.). Jammer voor hem en ons dat hij Leuven moest verlaten. Maar dat is nu eenmaal hoe profsport in elkaar zit.”

Louis Tobback, Leuvens oud-burgemeester, noemde je vorig jaar zijn favoriete speler. Hij zei voor balgoochelaars zoals jij naar de Sportoase te komen. Streelt zoiets je ijdelheid?

“The ex-mayor you say? Wel, dat is altijd fijn om te horen, natuurlijk. Of het nu van hem komt of van jan met de pet: appreciatie voor je persoon doet altijd deugd.”

Thomas Vander Mars en zijn Heroes hebben jullie met huid en haar opgepeuzeld, na ook de ex-club van Vander Mars, Aalst, als aperitief te hebben genuttigd. Wat niet lukte in de nationale play-offs, moet dan maar lukken in de BNXT Play-offs: in de halve finales staan?

“Het zou leuk zijn ons seizoen daarmee de ultieme glans te geven. Maar in de halve finales staan we nog niet. Eerst voorbij Charleroi zien te raken. De Elite Silver-kampioen van vorig jaar tegen die van dit seizoen...” (knipoogt)

Tot slot. Dilemmavraagje: Solomon Young of Brevin Pritzl in jouw team? Met wie wil je liefst kersen eten?

“Oh God. You can’t make me choose between them. Mag ik hier mijn joker inzetten?” (glimlacht)

Zeker. Dat mag. In dat geval: KeVaughn Allen of Brevin Pritzl?

(schaterlacht)“To choose between them is even worse. These are my current guards, man. I love them both for their golden wings.”