De voormalige volleyballer rolde in de rugbysport door zijn gezin. “Mijn jongste zoon Pieter-Jan zat bij de Vlaamse selectie voor olympisch keurturnen bij turnclub Blauwput Omnisport Kessel-Lo, maar na tal van medailles had hij het wel een beetje gezien en wou hij in teamverband sporten. Hij ging volleyballen – daar was ik uiteraard blij mee aangezien ik vroeger zeer lang bij Michelbeke heb gespeeld – maar het werd geen match made in heaven. Via via ging hij dan eens proeven van rugby op een vriendjestraining aan de Koetsweg in Kessel-Lo. Hij kwam terug thuis met een glimlach tot ver achter zijn oren en was onmiddellijk verkocht. Niet veel later sleurde hij zijn oudere broer Jasper mee naar de volgende vriendjestraining en ook die was meteen vertrokken. Er ontstonden discussies aan tafel over de regels, want die zijn bij rugby wel vrij uitgebreid. Mijn vrouw Elisabeth stuurde voor de grap een mail met de melding van een opleiding tot ref. Ik had de grap niet begrepen, vond het interessant genoeg en was ingeschreven. Zo waren we al met drie in de club. Mijn vrouw en dochter Merte kwamen er wat later ook bij en stonden zelfs enkele duels samen op het matchblad. Unieke momenten, net als die keer dat ik referee was en zoon Pieter-Jan mij als kapitein de hand kwam schudden. Jan Coupé, mijn voorganger als voorzitter, vroeg me om deel uit te maken van het bestuur. Mijn takenpakket is door omstandigheden vrij organisch gegroeid. Barman, klusjesdienst, het hele online gebeuren, partnerships, commercieel, woordvoerder: noem maar op.”

Tijdens zijn termijn konden de U18 zich handhaven in topklasse, werden de eerste mannen- en vrouwenploeg kampioen in tweede divisie, kwam er een nieuw kunstgrasveld, nieuwe kleedkamers en een eigen fitness, en bestonden de wit-blauwen 40 jaar. “Dat is een hele boterham en iets om fier op te zijn dat we dat als team hebben kunnen realiseren. Ik besef dat de combinatie clubvoorzitter en voorzitter van Rugby Vlaanderen allesbehalve makkelijk is, want je draagt twee petten. Om nog maar te zwijgen over de tijdsbesteding in combinatie met het gezin en de reguliere dagtaak.”

Momentum

Bij de Belgische rugbybond was Jan Coupé van RCL eerder al voorzitter, bij de Vlaamse tak passeerde ook al Frank Michiels vanuit de Leuvense club als president. “Rugby Club Leuven is een van de grotere georganiseerdere clubs in Vlaanderen. We hebben een goede lokale structuur en focussen vooral op de breedtewerking vanuit de jeugd. Volgend seizoen drie teams in eerste klasse is een grote troef in dat kader. Via Rugby Vlaanderen zou ik graag het ledenaantal omhoog helpen, want meer leden brengen meer mogelijkheden. Ook het vrouwelijke contingent zou mogen groeien. Rugby wordt neergezet als een ruwe sport, maar vooral de meisjesteams zijn de laatste jaren de sterkste groeiers. Tegelijk wil ik de focus leggen op het scholenrugby. Te weinig leerkrachten LO kennen de rugbyregels voldoende, en zo kan het ook niet gegeven worden op school. Hopelijk kan dat in de toekomst makkelijker via ons netwerk van lokale clubs. Ik geloof in de tandem tussen de scholen en het Vlaamse rugbyniveau om zo meer spelers en wie weet meer clubs te krijgen. Het momentum is er alvast, want het wereldkampioenschap in onze achtertuin Frankrijk komt er in september aan. Ook de Six Nations trekken steeds meer kijkers aan, dankzij onder meer de sterke verankering van de waarden waarvoor rugby staat: respect, discipline, fair play, integriteit en passie. Het zijn vooral die waarden die meer en meer geïnteresseerden richting rugby stuwen en dat moet absoluut behouden blijven.”