Start: om 11.35 uur

Aankomst: om 17.15 uur

Afstand: 183 km

Het parcours:

Het profiel van de etappe is regelrechte waanzin. 5055 hoogtemeters in 182,9 km: alstublieft! Eerst de Passo Campolongo, daarna de Passo Valparola, dan de Passo Giau, de Passo Tre Cime en aankomst op de Tre Cime di Lavaredo dat met een hoogte van 2304 meter het dak is van deze Giro en ook de Cima Coppi wordt uitgereikt.

De eerste 88 kilometer loopt het gezapig op, maar eenmaal de Campolongo gepasseerd is het voortdurend dalen én klimmen. De Passo Campolongo (1875 meter) is ook de enige col van de dag waarvan de top onder de 2000 meter hoogte ligt. Het is een etappe met oneindig veel bochten en snelle afdalingen die best technisch zijn.

De Passo Campolongo zelf is slechts 3,9 kilometer lang en stijgt gemiddeld 7,0 procent, al zit er net voor de top een stukje van 11 procent in.

De Passo Valparola is andere koek. De top ligt 2196 meter hoog en bevindt zich 112,1 km ver op het parcours. Dit is een col van eerste categorie die 14,1 km lang is en gemiddeld slechts 5,6 procent omhoog loopt. Het tweede gedeelte van deze berg is het zwaarste.

Daarna volgt de gevreesde Passo Giau die 9,9 km lang is en een stijgingsgraad van 9,3 procent heeft. De top (2236 meter hoog) ligt op een kleine veertig kilometer van de finish. Vooral de aanhef is steil.

En dan hebben we het nog niet gehad over de laatste 15,1 km… Die beginnen in Cortina d’Ampezzo en bestaan uit de Passo Tre Croci en de Col Sant’Angelo, om te eindigen op de Tre Cemi di Lavaredo tot de refuge in Auronzo. De laatste 3,7 km is het gemiddelde stijgingspercentage 11,7 procent, met als uitsmijter een strookje waar het 18 procent is. Hetzelfde percentage dat ze ook eventjes krijgen op de Col Sant’Angelo. Wie dus op de eerste col van de dag voelt dat de benen leeglopen, heeft in de koninginnenrit een megagroot probleem.

Onze sterren:

Rondefavorieten houden van koninginnenritten. Vandaar dat we voor de sterren van de dag gaan voor de kandidaten op de eindzege. We tippen op Geraint Thomas die deze Giro kan bekronen met dagwinst in de mooiste etappe. Zaak is dat de etappe nog zwaarder is dan die van donderdag. Hoe meer sloopwerk er gebeurt vóór de slotklim naar Tre Cime di Lavaredo, hoe hoger de kansen zijn voor ‘G’ die al twee keer tweede werd in deze Giro.

Tweede achter Evenepoel in de tijdrit van Cesena en tweede achter Almeida op Monte Bondone. Anderzijds moet Roglic tijd terugnemen, wil hij met een gerust gemoed aan de aartsmoeilijke slottijdrit naar Monte Lussari beginnen. Voor Thibaut Pinot is het anderzijds de allerlaatste kans in zijn carrière om eindelijk nog eens een Giro-etappe te winnen. Voorlopig heeft hij maar één rit op zijn conto, de voorlaatste etappe zes jaar geleden naar Asiago. Toen werd hij vierde in de eindstand. Nu staat de bijna 33-jarige Fransman zevende in de rangschikking.

*** Geraint Thomas

** João Almeida, Primoz Roglic

* Eddie Dunbar, Santiago Buitrago, Thibaut Pinot

Dit zijn de sleutelmomenten:

De laatste 23 kilometer zijn moordend. Dat is van het bekende skioord Cortina d’Ampezzo tot het dak van de Giro. Daar wordt het klassement verder gefinetuned.

De eerste 87 kilometer, waarbij het quasi doorlopend bergop loopt naar uiteindelijk de top van de eerste col van de dag, dient om de vlucht van de dag gestalte te geven, maar de kans dat vluchters het tot de streep uitzingen, is minder dan vijftig procent kans.

Dit moet u nog weten:

* Longarone is een naam die in Italië jammer genoeg bekend raakte door de nationale ramp die in de nacht van 9 oktober 1963 plaatsvond. Door aardverschuivingen sloeg een enorme golf water over de Vajant-stuwdam en verwoestte daarbij verschillende dorpen. 350 miljoen kubieke meter rots, afkomstig van de Monte Toc, stortte in het reservoir van de stuwdam waardoor er een vloedgolf ontstond van honderden meters hoog. In totaal vielen er 1917 doden en moest heel het dorp worden heropgebouwd.

* Longarone ligt in de vallei van de Piave in de provincie Belluno en behoort tot de regio van Veneto. Het is ook bekend om zijn internationaal salon van ambachelijk ijs, of ‘gelato’ zoals de Italianen het zo welluidend kunnen zeggen.

* De zon schijnt bij de start volop in Longarone, waar het niet alleen 23 graden is, maar er hangt ook onderweg onweer in de lucht. Een van de voorspellingen is dat er omstreeks het aankomstuur in Refugio Auronzo di Cadore hard kan regenen. 71 procent kans werd donderdagmiddag voorspeld. De wind zou daar dan weer geen rol spelen.

* De Tre Cime di Lavaredo is Unesco-werelderfgoed. Het is de populairste en de meest herkenbare plaats in de Dolomieten. Het zijn drie reusachtige rotstorens die naast elkaar liggen. In het Duits spreken ze over de ‘Drei Zinnen’. De toppen behoren tot de Sextener Dolomieten en zijn zowel voor alpinisten als voor wielrenners zowel de hel als het paradijs.

* De zuidelijke kant van de Tre Cime di Lavaredo kan alleen gezien worden vanuit Auronzo, waar de Giro aankomt.

* De Giro komt er pas voor de achtste keer in de geschiedenis aan. De allereerste keer was dat in 1967 toen Felice Gimondi voor eigen volk won. Even legendarisch was de raid die vijfvoudig Giro-winnaar Eddy Merckx in 1968 met succes ondernam. Hij legde er niet alleen midden de sneeuw en de vrieskou de basis van zijn allereerste eindzege, het beeld van de zwoegende Eddy Merckx is in het collectieve geheugen opgenomen.

José Manuel Fuente (1974), Beat Breu (1981), Lucho Herrera (1989), Riccardo Riccó (2007) en Vincenzo Nibali (2013) zijn de winnaars op deze mythische berg. Ook de Haai van Messina dwong er zijn allereerste Giro-eindzege af. Boven aan de Refugio Auronzo is het er onwaarschijnlijk mooi, maar de vraag is of de verliezers van de dag daar oog zullen voor hebben.