Almeida: “Het zwaarste tot nu toe”

“Ik ben super blij, het is een droom die uitkomt”, vertelde Almeida vlak na de finish. “Vier jaar lang was ik er soms zo dichtbij. Ik was al vaak tweede en derde. Eindelijk heb ik die ritzege in een grote ronde te pakken. Mijn team was fantastisch. Ze deden zoals altijd heel goed werk. Op het einde probeerde ik ervoor te gaan, maar het was een super zware dag. Het was echt zwaar voor de benen. Het zwaarste tot nu toe. Ik voelde me goed en nam het risico om ervoor te gaan. Als je het niet probeert, weet je het niet.”

Op iets minder dan vijf kilometer van de aankomst versnelde Almeida, enkel Thomas kon volgen. Had de Portugees gevoeld dat Roglic op de limiet zat? “Neen, niet echt. Hij zag er juist heel goed uit. Ik was wel een beetje verbaasd dat hij moest lossen, want hij liet z’n team werken. Maar uiteindelijk heeft hij ook niet zo veel verloren. Hij doet zeker en vast nog mee voor de eindoverwinning.”

Nu springt Almeida naar de tweede plaats in het klassement op achttien seconden van Thomas. Uiteraard wil hij niets minder dan het roze in Rome. “Zoals ik al zei: ik probeer altijd voor meer te gaan. Als ik me goed voel, zal ik aanvallen. Als ik niet aanval, is het misschien omdat ik me niet zo goed voel. Ik zal tot het einde blijven vechten en alles geven.”

Op de tweede rustdag gaf Almeida alvast aan dat dit misschien de beste kans in zijn carrière is om een grote ronde te winnen. Nu hij dankzij de bonificatieseconden dichter bij Thomas is geslopen, is hij daar steeds meer van overtuigd: “Ik denk dat we die vraag kunnen beantwoorden: het ziet er toch zo naar uit.”

Thomas: “Ik wilde hem testen”

“Het is nice om tijd te winnen op Primoz en de andere klassementsrenners”, vertelde Thomas, die het roze heroverde. “Voor de ritwinst wilde ik niet te veel spelletjes spelen met Joao, we moesten gewoon blijven rijden. Ik voelde me goed, maar Joao was ook heel sterk. Het is natuurlijk beter om achttien seconden voorsprong te hebben dan achttien seconden achterstand, maar we zullen zien.”

Op iets minder dan vijf kilometer van de finish viel Thomas aan op een zwak moment van Roglic. “Ik voelde ietwat aan dat Roglic een beetje op zijn limieten zat, dat is de reden waarom ik aanviel. Ik wilde hem testen. Toen ik zag dat er een gat viel moest ik gewoon doorgaan. Dan hebben Almeida en ik goed samengewerkt om tijd te pakken. Het was een goeie dag, maar er zijn nog steeds twee zware bergritten en de tijdrit, dus er kan nog veel gebeuren.”