Niet lang na de geboorte van haar zoontje Daan ontdekt Ella – zwanger worden kostte veel moeite – dat haar man een Thaise minnares heeft. Erger, plots leest ze in een krant dat een jonge Thaise vrouw in een naburige gemeente werd vermoord. Is er een verband tussen die twee ogenschijnlijk losstaande feiten? Ella trekt zelf op onderzoek. Dat is in 56 woorden de synopsis van Ticket zonder retour, een pageturner waarin Bettie Elias een huwelijk ontrafelt dat gebukt gaat onder wantrouwen, bedrog, verraad en goedgelovigheid.

“Het is een vrijwel volledig fictief verhaal”, benadrukt ze. “Alleen de trigger voor het schrijven van het boek haalde ik uit de werkelijkheid. In de krant las ik over de moord op een jonge vrouw en het was niet eens een Thaise. Daarop heb ik voortgeborduurd. Ik werk nooit volgens een uitgeschreven scenario. Een verhaal volledig plotten, dat lukt me niet. Ik laat mijn intuïtie drijven op enkele bouwstenen. Personages verschijnen, maar kunnen ook verdwijnen. Het kan ook gebeuren dat een onbelangrijk personage plots belangrijk wordt.”

Drijvende zonnepanelen

Ook in haar vierde misdaadroman laat Bettie Elias voornamelijk hogeropgeleide figuren opdraven. Rob is een ingenieur en leidt een vijftienkoppige ploeg die in Thailand een prestigieus project met drijvende zonnepanelen op een stuwmeer opzet.

“Je moet daar niet te veel achter zoeken. Een open deur, ik weet het, maar een misdaad kan zich in alle lagen van de bevolking voordoen. Ik vertel niks nieuws als ik zeg dat iedereen in staat is om te doden. Strafpleiter Jef Vermassen zei jaren geleden al dat het ons allemaal kan overkomen. Ik hoefde geen boek te schrijven om dat te weten te komen. Het heeft vaak te maken met foute beslissingen, maar even vaak met niét beslissen.”

Moord en doodslag

Bij moord en doodslag rijst vaak de vraag in hoeverre de mens verantwoordelijk is voor zijn eigen daden. “Waarom doen mensen wat ze doen? Ik vraag me dat dikwijls af”, zegt Bettie Elias. “Ik kom iedere keer tot hetzelfde antwoord: iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen daden. Je hebt altijd de keuze om iets niét te doen, al kunnen er vergoelijkende omstandigheden zijn. Dat is het uitdagende aan het schrijven van een misdaadroman. De meeste mensen hebben een gelaagde persoonlijkheid. Zwart of wit, dat bestaat niet als het gaat over menselijk gedrag. Dat houd ik altijd in het achterhoofd als ik een personage ontwikkel.”

Heel prozaïsch: het is pas de eerste keer dat Bettie Elias een misdaadroman voor de zomer uitbrengt. “Eigenlijk is dat logisch, want het is het genre bij uitstek dat aan het zwembad of op een andere vakantielocatie wordt gelezen. Tot voor de coronacrisis was de Boekenbeurs de deadline, maar dat evenement bestaat niet meer. En weet je wat het ook is? Ik neem wat meer tijd dan vroeger. Ik laat het manuscript graag even liggen. Ik vind dat nodig om het na te lezen en objectief te beoordelen. En als het boek dan wat later uitkomt, so be it.”

Bettie Elias, Ticket zonder retour. Uitgeverij Houtekiet, 303 p., 22,99 euro