Viktor Froyen, een Master in de Vrije Kunsten, haalt zijn inspiratie uit films, literatuur en gebeurtenissen om zijn werken betekenis te geven. Soms pervers, ter confrontatie met de rauwe werkelijkheid, zoals hier met de 'geromantiseerde' houtskooltekeningen van de ‘buitenverblijven’ van dictators Mussolini, Hitler en Franco. Vaak ook tegen de uitwassen van het kapitalisme en het fascisme.

Als doeltreffende techniek gebruikt Froyen onder andere houtskoolpoeder aangebracht met een spons en uitgeveegd met een gompennetje. “Toevoegen en wegnemen zoals bij een sculptuur”, zo ontstaat de pure expressie die het concept overstijgt. De uitdrukking is niet rechtlijnig, maar eerder eclectisch, in tegenstelling tot zijn gedachtengoed. Daar loopt als rode draad doorheen zijn cynisme en septicisme toch altijd het effect van een relativerende morbide kwinkslag.