Welke mama mag eens extra in de watten worden gelegd? Die vraag stelde ons weekendmagazine Billie aan de lezers van HBVL. Uit alle kandidaten selecteerde het stylingteam van Billie vijf bijzondere verhalen en dito mama’s: zij kregen voor Moederdag een nieuwe look en fotoshoot cadeau. Hier zie je het resultaat, en vertellen ze hun verhaal.

(lees verder onder de foto)

Rebecca Vermeiren (34): “Pas op mijn twaalfde kwam ik erachter dat mijn mama eigenlijk mijn mama niet is, maar wel mijn oma. Ik heb het haar nooit kwalijk genomen, dat ze het niet eerder vertelde. Ze deed het om mij te beschermen. Voor haar ben ik ook echt haar dochter. Ik was amper een baby van twee maanden oud toen ze me samen met haar tweede man adopteerde. Ook hij gaat voor me door het vuur. Ik ben haar ook altijd mama blijven noemen. Dat is ze gewoon voor mij.”

Paula: “Ik kom zelf uit een moeilijk gezin. Mijn ouders dronken veel en wij als kinderen waren daar het slachtoffer van. Mijn zoon en zijn vriendin konden bij de geboorte van Rebecca niet voor haar zorgen. Ze was ons eerste kleinkind. Ik was zo blij en trots, maar ik wilde er zeker van zijn dat zij niet dezelfde jeugd zou hebben als ik. Daarom twijfelde ik geen seconde om haar te adopteren. Het was niet evident. Ik was toen al 38 jaar. Ons leven, onze inkomsten: alles werd op tafel gegooid alvorens de jeugdrechter besliste dat wij haar konden adopteren. Ik heb er tot vandaag geen moment spijt van gehad.”

Angsten

Rebecca: “Dankzij haar heb ik alle kansen gekregen op een fijn leven. We hebben een enorm sterke band. Ik bel ons mama ook zo goed als elke dag. Ze komen meermaals per week bij ons eten. Gelukkig heb ik ook een heel goede man. Mike waardeert mijn ouders ook heel erg. Een kind grootbrengen alsof het je eigen kind is, dat is niet vanzelfsprekend. Ik heb lang contact gehad met mijn biologische moeder, maar toen ik zwanger werd van mijn zoontje Lewis, heb ik alle contact verbroken. Ik kan moeilijk begrijpen dat je niet voor je kind wil zorgen, of dat je er niet alles aan doet om ervoor te kunnen zorgen. Ik kamp sindsdien ook met angsten: ik ben enorm bang dat ik Lewis zal verliezen. Ik ben heel beschermend, maar gelukkig kan ik altijd op de steun van mijn mama rekenen.”

Over de make-over:

Rebecca: “We waren zenuwachtig, maar het resultaat is geslaagd. Mama zou deze outfit zo dragen – blauw is haar lievelingskleur – en ik vind mijn pak ook echt fantastisch.”

Tips van ons make-overteam:

Styliste Liesbeth Verlinden voor La Bottega: “Ben je wat onzeker over je buik, dan kan je kiezen voor een broek en blouse in één kleur. Zo is er geen onderbreking en leg je geen accent op het boven- of onderlichaam. Een kimono creëert een verticale lijn waardoor je groter en slanker lijkt.”

Kapper Luc Boonen van Mod’s Hair : “Het kapsel van Rebecca kon wel wat meer pit gebruiken. We knipten haar een pony dat aan de zijkanten wat verder doorloopt, wat mooi bij de vorm van haar gezicht past. Het kapsel van Paula viel nogal zwaar en had zoveel verschillende kleuren. We hebben het een stuk luchtiger gemaakt door de hals en zijkanten op te knippen en een lichtere kleur te geven. Haar grijze uitgroei zal zo een stuk minder opvallen.”

Visagiste Vera Kellens voor La Bottega: “Rebecca ziet haar sproetjes niet graag. Die verbergen we onder een concealer. Ze heeft een ronder gezicht dat we contouren om het smaller te doen lijken.”

Shop de outfits en leuke extra’s hier:

I.s.m. styliste Liesbeth Verlinden voor La Bottega, visagiste Vera Kellens met Bellapierre voor La Bottega (labottega.be), en kappers Laure Boonen, Luc Boonen en Despina Dokas voor Mod’s Hair (modshairhasselt.be), allen in Hasselt.