Na de nederlaag in finale één was het van moeten voor Maaseik. Bizar genoeg verscheen de thuisploeg niet met het mes tussen de tanden op het terrein. Moest voormalig kapitein Jelte Maan op het veld hebben gestaan, zijn gezicht was na enkele minuten al donkerrood aangelopen van woede. Te weinig grinta, te veel opslagmissers. Maaseik leek verlamd door de stress. Roeselare speelde vrijuit en freewheelde over 6-9 en 13-19 naar zeer vlotte setwinst. Maaseik herpakte zich dan wel. De motor van Protopsaltis en Reggers draaide warm en dat gaf het team vertrouwen.

Een bleke Bartos moest naar de kant met last aan de schouder, maar werd afgelost door een oerdegelijke Baghdady. Aan de overkant viel de West-Vlaamse opslagdruk weg. Een gretig Greenyard zette zich verdiend op 1-1. In set drie werd het publiek op haar wenken bediend. Lange rally’s, veel inzet, spanning én rivaliteit. Treial, Protopsaltis en Reggers namen Greenyard op sleeptouw: 12-8. Via een goede Tammearu en Verhanneman reed Knack het gat echter dicht.

Het slot stelde allesbehalve teleur. Het regende setballen voor de bezoekers, maar Maaseik plooide niet. Een ace van Rotty op setbal werd afgekeurd na een Maaslandse challenge. Het was quasi onmogelijk te zien of de bal op de lijn of net out viel. De scheids gaf de thuisploeg het voordeel. Roeselare was in alle staten, Baghdady zorgde na een geweldige rally voor een Maaseikse setbal (27-26), maar Kukartsev was simpelweg van ijzer. Met drie winners op rij toonde hij wederom zijn grote klasse. De Limburgse veer was nu gebroken.

Roeselare rook bloed en bleef het gaspedaal induwen. Maaseik moest haar meerdere erkennen in de grote rivaal. Vrijdag al kan Knack in eigen huis haar landstitel verlengen. Maaseik heeft een mirakel nodig.

Sets: 19-25, 25-19, 27-29, 19-25

Maaseik: Bartos, Treial, Protopsaltis, Reggers, Vanker, Fornés, libero: Perin. Vielen in: Baghdady, Hetman, Thys

Roeselare: Tammearu, Coolman, Verhanneman, Kukartsev, D’Hulst, Fasteland, libero: Deroey. Vielen in: Rotty, Depovere, Ahyi