De 29-jarige Chartier begon al op z’n 14de met triatlon, nadat hij eerder proefde van zwemmen, mountainbiken en voetballen. Vorig jaar schreef hij de PTO US Open op zijn naam, een van de meest lucratieve wedstrijden ooit met een prijs van 100.000 dollar voor de winnaar. Een maand eerder had de Amerikaan ook de IRONMAN Mont Tremblant gewonnen, waardoor hij in de meest recente wereldranglijst 14de stond.

Tot Chartier in februari bij een controle buiten competitie betrapt werd op EPO. Een opmerkelijk statement volgde na de uitspraak van zijn schorsing.

“Ik ben gestart met doping in november nadat ik mijn weg in de sport kwijt was”, aldus de Amerikaan. “Op dat moment was ik geblesseerd en ziek, en voelde ik dat ik dit moest doen om succes te hebben in 2023. Ik voelde immense druk en verwachtingen voor de aankomende wedstrijden en was bovendien niet blij met de persoonlijke opofferingen die ik gedaan had. Ik vond dat ik mezelf dingen als vriendschap, blijdschap en plezier maken moest ontzeggen, waardoor ik de liefde voor de sport verloor.”

Chartier excuseerde zich ook voor zijn misstap en liet weten niet meer professioneel te willen terugkeren in het triatlon. “Ik ga hier ook geen excuses maken en het wijden aan een besmette burrito of een of ander vaccin tegen corona. Ik maakte gewoon een vreselijke keuze en daarvoor moet ik de verantwoordelijkheid dragen.”

Hij was wat later te gast bij een podcast en haalde uit naar zijn concurrenten. “Ik wilde niks liever dan de beste verslaan. Maar op het einde van de dag geloof ik niet dat ze clean zijn. Dan kan je nog zo veel zelfvertrouwen hebben… Dat zal nooit genoeg zijn als je ervan overtuigd bent dat je rivalen doping pakken. Het is triest dat ik tot die beslissing kwam en ik heb geen bewijs dat de toppers EPO pakken, maar ik geloofde het en dus ging ik het zelf doen.”

Chartier herhaalde dat zijn twee zeges eind 2022 niet met doping gebeurden. “Ik was clean toen. Ze zullen mij moeilijk geloven, maar het is zo. Ik was gewoon ongelukkig nadien en pakte het persoonlijk op. EPO nemen was een beslissing die ik alleen maakte. Ik heb het zelf besteld en zelf toegediend, blijkbaar dus zonder succes. Ik wilde het succes van de Noren, zoals Kristian Blummenfelt en Gustav Iden, nabootsen. Maar hoe meer ik dat saaie proces herhaalde, hij ongelukkiger ik werd. Ik ga dus niet terugkeren, het is de moeite niet waard.”

Aan reacties op het nieuws geen gebrek. “Ik heb nooit gedacht dat ik een statement als dit zou moeten maken”, aldus Mikal Iden, de coach van Chartier en broer van regerend wereldkampioen Gustav Iden. “Ik ben in shock en aan het huilen omdat ik vernomen heb dat een atleet van mij gedopeerd heeft. Ik kan daar maar geen afstand van nemen. Dit is een crash van alles waar ik in geloof. Het enige positieve is dat hij gepakt werd.”

“Was hij zichzelf aan het doperen in mijn appartement?”, vroeg Lionel Sanders zich af. De Canadese topper trainde lang aan de zijde van Chartier. “Hij verbleef bij mij dus… Ik vraag het mezelf echt af. Ik wist eerst niet veel over hem en ineens won hij in Dallas. Dus rende ik gewoon achter een gedopeerde maat aan? Bedriegen… Het stelt alles in vraag.”

“Ik ben zelden zo van mijn melk geweest”, aldus Sam Laidlow, de nummer twee van de Ironman van Hawaï. “Ik geloof 100 procent dat je de beste ter wereld kan zijn zonder doping. Ik ben echt diep geraakt door het feit dat sommigen dat niet geloven. Ik hoop echt dat de fans geloven dat onze kampioenen écht zijn. Ik werk al mijn hele leven om dit niveau te halen.”

“Je kan er niet zomaar vanaf komen met een sorry”, was achtvoudig Ironman-winnaar Ben Hoffman scherp. “Sorry dat je gepakt bent zeker? Als je echt met schuldgevoelens zit, bewijs het dan en geef al je verdiende prijzengeld terug. En je sponsorgeld. Contacteer je collega’s met persoonlijke verontschuldigingen. Help in de strijd tegen doping en vertel verdorie de volledige waarheid. Ik geloof niks van zaken als ‘ik voelde me ongelukkig’ of ‘ik stond onder druk’. Die gevoelens kennen we allemaal in onze carrière. Maar als je die gebruikt als excuus, devalueer je de mensen die er echt last van hebben. Bedriegen, je crimineel gedragen en dan sorry zeggen… Nee.”