De beelden:

Van Aert snelde naar zijn tweede opeenvolgende E3. Door zijn grote rivaal Mathieu van der Poel er eindelijk eens op te leggen in een sprint.

“Ik zie er misschien een dommerik uit, maar ik leer ook bij”

“We gingen gelijktijdig aan, denk ik”, aldus Van Aert. “Ik voelde al snel dat ik de bovenhand had, maar het was nog ver. Ik denk dat ik op 250 meter of zo aanging en de wind was ook in het voordeel. Ik heb in het verleden al eens te korte sprints gereden, ik weet nu dat die niet in mijn voordeel zijn. (lacht) Ik zie er misschien een dommerik uit, maar ik probeer ook bij te leren. De Kwaremont? Dat was een ander verhaal. Ik zat echt op mijn limiet en moest al passen op het steile stuk. Daarna keken Tadej en Mathieu even naar elkaar en heb ik alles op alles gezet om in het wiel te geraken. Dan had ik het weer even lastig, maar ik wist dat de moeilijkste passage gepasseerd was. Vanaf dan heb ik mij gefocust op de sprint.”

“Dit is wel een belangrijke overwinning voor mij”, klonk het. “Ik win namelijk graag en de afgelopen weken waren niet makkelijk of zoals ik wilde. Dus dan doet dit extra deugd. Of dit iets zegt over de Ronde? Ik moet die naar het schijnt winnen, dus ik ga proberen. Maar om eerlijk te zijn: de koerssituatie was niet zoals we die als ploeg wilden. Mede door pech konden we onze sterkte niet benutten. Gelukkig had ik Nathan Van Hooydonck mee in de finale, die kon veel oplossen op dat moment. Daarna heb ik bewezen dat ik man tegen man ook kan winnen. Het is een mooi podium, maar vooral omdat ik in het midden sta.” (lacht)

“Als Wout van Aert start, is dat om te winnen”

Nathan Van Hooydonck (Jumbo-Visma) kreeg na de E3 Classic veel lof van Wout van Aert voor het geleverde werk. Zelf bolde hij nog als elfde over de meet, zodat hij snel met Van Aert de zege kon vieren. “Als Wout van Aert aan de start staat, is dat om te winnen. Anders blijft hij thuis”, verklaarde Van Hooydonck.

“Zo goed ken ik hem onderhand wel. Natuurlijk was hij gemotiveerd. Hij wou die E3 opnieuw winnen. Het is mooi om met deze mooie zege de rest van het voorjaar aan te vatten en zeker met de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix voor de deur. Deze overwinning zal hem zeker een boost geven.”

Van Hooydonck kon zijn kopman bijstaan toen die samen met Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar kwam aansluiten bij hem, Sören Kragh Andersen en Matej Mohric. “Ik kon in zijn plaats reageren op aanvallen. Op die manier kon Wout wat krachten sparen. We hadden ook wel pech - Dylan van Baarle was ten val gekomen na de Stationberg - maar wij hebben met de ploeg nooit achter de feiten aangezeten. Het was een lastige finale. Gelukkig heeft Van Aert het kunnen afmaken. We zijn als ploeg in de breedte wel sterk. Dat geeft voldoening en ook vertrouwen voor Gent-Wevelgem en de Ronde van Vlaanderen. Ook doelen van de ploeg.”

“Het was de bedoeling dat ik als eerste de Paterberg zou aansnijden, maar dat lukte me niet. Ze vlogen mij langs alle kanten voorbij. Zeker toen Pogacar ging aanvallen. Enkel Wout en Mathieu van der Poel konden die bijhouden.”