“Hoe ver ik exact stond moest vandaag blijken”, aldus de meesterknecht van Lotto Dstny. “Dat is trouwens de voornaamste reden dat ik deze wedstrijd reed. Oorspronkelijk stond Parijs-Nice op mijn programma, maar na mijn val in de Omloop was dat onhaalbaar. Na een week van relatieve rust, waarbij ik de eerste dagen niet mocht fietsen, heb ik ondertussen de echte training wel kunnen hervatten. Van de onvoorziene pauze heb ik gebruikgemaakt om op stage te gaan. Vandaag wilde ik vooral een goed gevoel opdoen en ook echt koersen om te zien hoe de benen zijn en hoe ik reageer op vermoeidheid. Door eerst met een groepje te ontsnappen en nadien alleen door te trekken heb ik dat ook enigszins kunnen doen. Helaas kreeg ik niet de nodige ruimte. Echt top voelde ik me nog niet, maar misschien kom ik door deze inspanningen wel dichter in de buurt.”

Het wedstrijdscenario moest bepalen welke kaart Lotto-Dstny zou trekken. Dat bleek ook achteraf. Met Milan Menten als derde op het podium, Victor Campenaerts en Florian Vermeersch die net als De Buyst hun kans waagden en een sterke Arjen Livyns reed het team zich weer meermaals in de kijker. “In principe hadden we verschillende mogelijkheden”, doet De Buyst het plan uit de doeken. “Dat er minder wind stond maakte de kans op een massasprint sowieso veel groter. Wat mezelf betreft, was het lang geleden dat ik deze wedstrijd nog reed. Toen liep het parcours enkel nog over de plaatselijke ronden. De eerste grote ronde die we rond Oudenaarde maakten, had het wedstrijdverloop wel kunnen veranderen. Alhoewel die extra lus zeer vroeg in de wedstrijd lag.”

Twee slechte jaren

Lotto-Dstny bevindt zich in een opwaartse spiraal, in tegenstelling tot de voorbije jaren. “Dat is iets wat in de pers een eigen leven is gaan leiden”, vindt De Buyst. “Ik ben negen jaar bij de ploeg en op twee mindere jaren na was het best wel een goede periode. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat 2020 en 2021 twee slechte jaren waren, zowel qua sfeer als qua resultaten. Vorig jaar was het op alle vlakken al beter. En nu is het zoals het zou moeten zijn en voor 2020 ook altijd was.”

Gevolg is wel dat Lotto-Dstny niet meer tot de World-Tour behoort. “Over die twee slechte jaren is al genoeg gezegd en geschreven”, reageert De Buyst. “Al krijg je op een gegeven moment ook de perceptie tegen. Maar goed, we moeten niet de Calimero uithangen. Als iets slecht is, is het ook slecht. En dan moet je dat ook durven te zeggen. Daar liep het vooral vaak verkeerd. Als de hele wereld ziet dat het niet goed is en je hebt dan een baas (John Lelangue, red.) die met zeventien uitvluchten komt om het toch maar goed te praten, gaat iedereen daarmee lachen en gaat men schrijven wat men wil. Als je op dat moment als leidinggevende gewoon de juiste analyse maakt en de zaken durft te benoemen zoals ze zijn, dan neem je de pers de wind uit de zeilen. Maar dat ligt nu achter de rug. Er is nu een nieuwe flow met Stéphane Heulot en ook Kurt Van De Wouwer lijkt mij als sportief manager de juiste man op de juiste plaats. Dat maakt dat we weer bezig zijn een positief verhaal te schrijven.”

Milaan-Sanremo

Met Milaan-Sanremo staat er zaterdag dus ook voor De Buyst weer een mooie wedstrijd op het programma. Vreest hij nu niet dat het gebrek aan wedstrijdkilometers hem parten kan spelen? “Ik denk dat als er één koers is waar je jezelf zonder competitie op kan voorbereiden, dan is het wel La Primavera, gezien het vaste stramien van die wedstrijd. Je moet lang kunnen fietsen en twaalf minuten op de Cipressa en zes minuten op de Poggio heel diep kunnen gaan. Dat in tegenstelling tot de Vlaamse wedstrijden, die vijftien keer worden opengebroken. Natuurlijk kan het ook zaterdag alle richtingen uit. De kans is natuurlijk heel groot dat Team UAE de wedstrijd op de Cipressa zal openbreken en dat Pogacar dan het werk verderzet op de Poggio, maar dat is natuurlijk koffiedik kijken en zal pas zaterdag echt duidelijk worden. Hetzelfde voor de vraag of ik er klaar voor ben. Laat ons hopen van wel, hè.”