

COLUMN. Waarom de citroenvlinder het loodje legt nadat ze zich voortgeplant hebben
Dirk Ottenburghs van natuurvereniging Limburgs Landschap leidt ons rond in de wondere wereld van de Limburgse natuur.
Ze worden nu regelmatig wakker, de citroenvlinders. Het is vaak de eerste dagvlinder die je in het jaar tegenkomt. Niet dat ze enige moeite doen om zich te verstoppen. Integendeel, met hun knalgele kleur vallen ze heel hard op, vooral de mannetjes. Want zij hebben binnenkort maar één zorg aan hun kleine vlinderkopje: vrouwtjes vinden! De citroenvlinders die in het voorjaar beginnen rond te vliegen, zaten een goed jaar geleden nog in een eitje of – als we wat verder kijken – in een cocon. De levenscyclus van deze soort is eentje van één jaar.
Dit voorjaar gaan de mannetjes dus op zoek naar een partner. Niet dat ze een langetermijnrelatie op het oog hebben. Integendeel: een vrouwtje zoeken, paren en klaar is kees. Om die dame te vinden, passen ze een redelijk agressieve methode toe. Ze achtervolgen gewoonweg elke vlinder die ook maar lijkt op een vrouwelijke citroenvlinder. De vrouwtjes zijn namelijk niet zo knalgeel als hun mannelijke soortgenoten, eerder wat wittig met een vleugje groen. Een kleur die in de dagvlinderwereld wel meer voorkomt.
Dus fladdert het mannetje wel wat rond tijdens zijn zoektocht naar een partner. Maar eenmaal die gevonden, is het dadelijk koekenbak. Geen lange dates of romantische etentjes, maar meteen to the point. Geen tijd te verliezen. Vervolgens gaat mevrouw citroenvlinder eitjes leggen. Liefst op haar favoriete waardplant, sporkehout. Daarna, na één liefdesverhaal, zit het leven van de vrouwtjes er op. De mannetjes fladderen nog een tijdje rond, maar ook hun levenseinde komt er snel aan. Maar ze hebben ondertussen met hun tweetjes wel voor een nageslacht gezorgd. Taak volbracht.
Die volgende generatie kruipt een paar weken later uit hun cocon om te beginnen rondfladderen. Dat is dan in de zomermaanden. Hun opdracht: overleven tot in het volgende voorjaar. Tot die tijd bestaat hun daginvulling uit eten, fladderen en slapen. Een ritme dat wij mensen kennen als: niets doen. Maar voor het overleven van hun soort is het wel broodnodig. Zodra het opnieuw kouder wordt, zoeken ze een goed plekje om te overwinteren. Al slapend. Op winterdagen waarop het zonnetje een beetje warmte brengt, durven ze al eens wat rond te fladderen. Maar alleen om een ander, mogelijk beter, slaapplekje te vinden. Als het voorjaar er echt aankomt, gaan ze op zoek naar een vrouwtje. De cirkel is rond.
Je kan dit verhaal trouwens mee beleven. Gewoon een spork in je tuin planten en hopen dat een citroenvlinder die niets aan het doen is dit ontdekt. Dan kan je hun levensmotto overnemen. Vlakbij je zelf geplante spork deze prachtige wezens observeren. Zittend in een tuinstoel, lekker niets doen.
(Foto's: Lieven Decrick, Paul Matthys-
Hoofdpunten
Hoogbejaarde man sterft in verdachte omstandigheden in Mechelen-Bovelingen
Gemengde reacties op afgelaste ‘queer-iftar’: “De islam zal dat nooit aanvaarden”
Dief steelt twee whiskyflessen ter waarde van 8.000 euro bij drankenhandel in Zolder
Liquidatie op klaarlichte dag in Nederlands-Limburg lijkt link te hebben met openstaande drugsschuld