“Ik ben van sterrenbeeld een vis, maar geen snoek”, verwelkomt Huibert Sutherland ons in zijn mooie villa in het Peltse Grote Heide. “Zie je dat boekenrek daar? Dat heb ik zelf gemaakt. Ik ben altijd een klusser geweest. Zelfs de buren weten me te vinden als er iets gemaakt moet worden.”

Huibert, beter gekend als Huib, groeide op in de provincie Zuid-Holland, meer bepaald in Leiden. “In Rotterdam heb ik wetenschappen gestudeerd. Maar omdat de universiteit tijdens de Tweede Wereldoorlog ingenomen werd door de Duitsers, heb ik mijn studies nooit kunnen afmaken. Via een vriendinnetje kon ik aan de slag in een firma voor medische instrumenten en uiteindelijk raakte ik binnen bij Carl Zeiss, een wereldnaam op het vlak van optische instrumenten. Ik heb in 1953 zelfs een rol gespeeld in de ontwikkeling van een operatiemicroscoop.”

Achterkleinkind

Meer dan veertig jaar geleden ging Huib met zijn gezin in Neerpelt wonen. “Voor mijn werk had contact met verschillende ziekenhuizen en universiteiten, waaronder de toenmalige nieuwe universiteit in Maastricht”, vertelt hij. “De afstand tussen Leiden Maastricht was 200 kilometer en dat was me toch wat veel. Ook moest ik vaak in Eindhoven zijn in het natuurkundig laboratorium van Philips en de universiteit daar. Daarom zocht ik een woning in de omgeving. Ik wou ook echt wel in een dorp wonen. Uiteindelijk viel mijn oog op dit huis in deze mooie wijk in Neerpelt. De prijzen van de huizen waren toen maar een fractie van wat de gangbare prijzen waren in Nederland.”

Vandaag geniet Huib van het gezelschap van zijn vriendin en zijn familie. “Mijn dochter woont in Bosnië, maar ze heeft twee dagen gereden om mij proficiat te wensen”, lacht Huib. “Mijn zoon, die twee dochters en een zoon heeft, woont iets dichter en werkt als ingenieur bij de gemeente Rotterdam. En er is intussen zelfs al een achterkleinkind. Via videoverbinding kan ik gelukkig gemakkelijk contact onderhouden met hen. Mijn twee zussen zijn ondertussen overleden.”

4-jarige prins Boudewijn

Het geheim om een eeuw fit te blijven, heeft Huib niet. “Ik heb praktisch niet gerookt, op en al één pakje in mijn hele bestaan”, zegt de Peltenaar. “En mijn geest heb ik altijd in beweging gehouden met kunst en klussen. En humor, dat is zo belangrijk. Natuurlijk waren er ook wel moeilijkere periodes. De oorlog was zwaar, vooral de laatste jaren.”

En er schiet hem nog een leuk verhaal te binnen, zo vertelt Huib enthousiast. “Mijn eerste kennismaking met België was al in 1935, toen ik op vakantie was in de badplaats Noordwijk”, aldus Huib. “Jullie toekomstige koning Boudewijn, die toen 4 of 5 jaar was, kwam ik daar ook tegen. De kroonprins was daar toen op vakantie met prinses Josephine-Charlotte en hun moeder koningin Astrid, naar verluidt om hun Nederlands wat bij te spijkeren. We gingen met hen in zee zwemmen, maar als kind besef je dat natuurlijk allemaal niet.” (lacht)