De locatie an sich waar Sculptura plaatsvindt, is al de trip richting Brussel waard. Het Gare Maritime, onderdeel van Tour & Taxis, was vroeger een goederentreinstation. Anno 2023 prachtig gerestaureerd met indrukwekkend timmerwerk. Om hier iets te exposeren, mogen de tentoongestelde werken al eens richting XXL-formaat gaan. Dat is zeker het geval. Van Atelier Van Lieshout is er Steam Hammer House: meer dan acht meter hoog. Een steam hammer is een industrieel tuig uit de 19de eeuw. Bij nadere inspectie blijkt er in deze ziekenhuisgroene kunststofversie ook een bureau te zijn en een wc. Het is tegelijkertijd een huis: machine en mensen worden er één.

17.000 kilo

Atelier Van Lieshout is maar één van de vele gekende namen die op Sculptura te zien zijn. Arne Quinze bouwde er een hangende tuin van touwen en verwrongen constructies vol kleur. Silent Navigation is een lange, stalen boot van Koenraad Tinel. Benedikt Tolar maakt een toren van oude badkuipen, een referentie naar socialistische oostblokarchitectuur. Van Koen Vanmechelen is er een ei en een gigantische klauw uit brons. Met 8,5 meter lengte is het de grootste versie van zijn T-Rex-poot en dan merk je pas echt hoe groot de ruimte is. Dat geldt ook voor Garden of Eden van mede-Limburger Mark Swijsen: doorzichtige petflessen en paraplu’s in de vorm van een sierlijk zwevende kwal. Eerder te zien in de Luchtfabriek van Zolder, maar hier lijkt het werk kleiner.

(lees verder onder de foto’s)

Dries Boutsen - afkomstig uit Helchteren - bouwt een houten strandhuis dat voor hem een persoonlijke link naar zijn jeugd bevat en van Caroline Coolen uit Bree is er Sturm - met die typische dynamische draaibeweging van Coolen - en Choufleur, een heiligenbeeld van bloemkool in brons en autobanden. Daarnaast is Nick Ervinck present met zijn Lamborghini-gele grillige vormen en de Hongaarse kunstenaar Gábor Miklós laat in Clash of the Stock Exchange een reusachtige stier en beer uit staal elkaar aanvallen. Gewicht: 17.000 kilo.

Inititatiefnemer is Äke Verstraelen. Hij komt uit de wereld van de sales, maar had altijd al een passie voor kunst, zegt hij. Zijn Limburgse vrouw Ingrid Geboors, afkomstig uit Linkhout, werkt ook mee als een van de vele vrijwilligers. Samen met haar slaagde hij erin om dit bont gezelschap aan werk - weliswaar niet altijd even coherent - bij elkaar te brengen. “Mijn beste domme idee ooit”, zegt hij. “De opbouw duurde een week: in het vervolg mag dat toch ietsje meer tijd in beslag nemen. Het was een enorme logistieke operatie.”

Jean-Claude Van Damme

Verstraelen wil vooral kunst toegankelijk maken zegt hij. “In Brussel staat het vol met mooie beelden, maar de verkeerssituatie maakt het soms moeilijk om die goed te bekijken. Dit is een openbare plek in een historisch kader en er is veel plaats. En: de expo is gratis. Je ziet dat hier mensen naar kunst komen kijken die je anders niet snel in de Bozar zal tegenkomen. Van straatvegers uit Molenbeek tot klasjes kleine kinderen op schooluitstap.”

Hij heeft een punt. Camera’s op smartphones draaien overuren en een bende kinderen stormt op de poot van Vanmechelen af of ze gebruiken het eilandje onder de beer en de stier als zandbak.

“Volgend jaar hoop ik een editie te organiseren met als thema Europa. Ik hoop dan werk uit heel het continent naar hier te halen. In de buurt vind je ook tal van beelden in de openbare ruimte waarmee we een wandelparcours kunnen uitstippelen, van De Denker van Rodin op de begraafplaats van Laken tot een bronzen beeld van Jean-Claude Vandamme in Anderlecht.”

Nog tot 12 maart, Gare Maritime, Tour & Taxis Brussel. Gratis toegang. Info: www.sculpturafestival.be

Eerste permanente werk van Caroline Coolen in Middelheimmuseum

Het Middelheimmuseum in Antwerpen is nieuw leven in het kunstpark aan het blazen. Eind dit jaar moet het er helemaal anders uitzien. Heel wat sculpturen krijgen een nieuwe plaats en er komen nieuwe werken bij. Daarbij ook Thistle, een manshoge bronzen distel van Caroline Coolen (47, Bree). Het is haar eerste sculptuur die er een permanente plek krijgt, een grote eer. “En of. Vroeger ging ik in het park nog studeren”, vertelt de kunstenares. “Het leek toen een onbereikbare droom om er ooit een werk permanent tentoon te stellen.”

Vorig jaar kocht het Vlaams Parlement nog een werk van Caroline Coolen en nu heeft ze ook een beeld staan aan het Emile Van Dorenmuseum in Genk. Op 4 maart opent ze in De Zwaneberg in Heist-op-den-Berg de expo Suite For The Symbionce, met eigen werk en dat van Marieke Pauwels en Maartje Korstanje. Dijf Sanders maakte er een soundtrack bij. (cru)