Maaseik wist dat het voor een loodzware opdracht stond: 3-0 of 3-1 winnen én de golden set pakken. Maar iedereen geloofde in een stunt. De Steengoed Arena was met zo’n 1.750 fans dan ook nog eens goed volgelopen. En die supporters zorgden meteen voor een heerlijke sfeer door het Limburgs volkslied uit volle borst mee te zingen.

De heenmatch was al van hoge kwaliteit, maar de terugmatch was van een nóg hoger niveau. Elke set was een thriller. Met Reggers van in het begin in een hoofdrol. De tiener bezorgde Maaseik na twee machtige killblocks en een heerlijk plaatsballetje twee setballen. Treial benutte nummer twee: 25-23. De vlam zat nu helemaal in de pan. “De fans waren fantastisch. Ze hebben ons naar een ander niveau getild”, zei coach Bertini achteraf. “Hopelijk hebben ze de smaak nu te pakken. Want we zullen hen nog nodig hebben.”

Roeselare was niet van slag en liep in set twee 12-16 uit. Maar buigen? Daar had Maaseik geen zin in. Bij 21-24 werkte Greenyard vier setballen weg, om er daarna zelf twee te versieren. U mag drie keer raden wie de trekker overhaalde? Inderdaad, Reggers met zijn derde ace van de set: 28-26.

Dit verdienen mijn jongens niet. En dan het matchpunt. Nooit gezien

Fulvio Bertini, coach Maaseik

De stunt waar heel Maaseik in geloofde, zat er nog steeds in. Set drie was opnieuw een nagelbijter. Tot 19-19 gaven de aartsrivalen elkaar geen duimbreed toe. Een haast onstuitbare Reggers bezorgde Maaseik een eerste setbal bij 24-23, maar die ging nog de mist in. Net als nummer 2 en 3... Maar de vierde setbal was wél raak: 28-26. “3-0 tegen Roeselare. Dat had een maand geleden niemand durven geloven”, aldus Bertini. “Straf welke metamorfose mijn team de laatste weken heeft ondergaan.”

Frustrerend en fier

Deel 1 van de opdracht (3-0 of 3-1 winnen) had Maaseik volbracht. Bleef nog over: deel 2, de golden set, naar 15 punten, binnenhalen. Het publiek stond nu - zoals in de good old days - recht op de banken. 5-7, 10-8, 10-12… het kon alle kanten uit. Roeselare liet bij 13-14 en 14-15 twee matchballen liggen, maar de derde was wel raak. Maar hoe? Kukartsev werd afgeblokt, kreeg de bal op zijn rug en die caprioleerde terug over het net binnen: 15-17. Een anticlimax van formaat. “Ik weet niet goed wat zeggen”, zuchtte Bertini. “Dit verdienen mijn jongens niet. En dan het matchpunt. Nooit gezien. Via zijn rug... Heel frustrerend om zo onderuit te gaan. Toch heb ik tegen mijn jongens gezegd dat ze fier moeten zijn op hun prestatie, ook al weet ik dat ze daar nu niks mee kopen.”

Terwijl Roeselare een Europese halve finale tegen Piacenza tegemoet ziet, kan en moet Greenyard zich nu vol op de titelstrijd focussen. Als de Maaslanders daarin het gelaat van in deze Europese kwartfinale tonen, zit er zeker nog iets moois in.

Ferre Reggers: “Nooit meegemaakt, dit verdienen we niet”

Troosteloos zat hij op de bank, Ferre Reggers. In zijn eentje. Handen voor de ogen. Nee schuddend. De ontgoocheling spatte van zijn gelaat. “Die laatste bal... Dat kan toch niet. Zo een punt maken, op dat moment. Nooit meegemaakt. Man, dit komt hard aan.”

Logisch, Maaseik speelde een haast perfecte partij. Met Reggers die alomtegenwoordig was. Dertig punten, topscorer. Fenomenaal. “Ik niet alleen, hoor. De hele ploeg speelde geweldig. We waren beter. Dat maakt deze uitschakeling zo pijnlijk.”

De tiener zat diep. “Heel diep”, bekende hij. “Dit verdienen we niet, na zo’n dijk van een wedstrijd.” Vraag is nu hoe Maaseik deze dreun zal verwerken? “We moeten hier niet flauw over doen, dit zal enkele dagen blijven nazinderen. We missen verdorie een halve finale in Europa. Maar over een paar dagen moeten we deze match analytisch in plaats van op gevoel bekijken. Dan zullen we de juiste conclusies kunnen trekken en het een plaatsje geven.”

Na de beker ligt Maaseik nu ook uit de CEV Cup. En dus blijft maar één doel over voor de Maaslanders: de titel. “Daar moeten we vol voor gaan”, zei Reggers. “Het kan hé. We kloppen Roeselare vandaag met 3-0. Dat is een straffe uitslag, dat wil iets zeggen. Alleen die verdomde golden set...”