Parijzenaar Jean-Pierre Jabouille werd kampioen in het EK Formule 2 en maakte zijn F1-debuut in 1975 met Tyrrell. Bovenal zal hij herinnerd worden als de winnaar van de GP in Dijon in 1979, een van de meest memorabele races uit de F1-geschiedenis. Het was immers de eerste overwinning van een turbomotor en ook de eerste F1-zege voor Renault. Fransman Jabouille won op Franse bodem met een Frans chassis (Renault), een Franse motor (Renault), op Franse banden (Michelin) en met Franse benzine (Elf). Hij was meteen een nationale held, mede doordat de vorige Franse overwinning al dateerde van 1948.

De bewuste race wordt ook vaak herinnerd door het duel dat zich ver achter Jabouille plaatsvond. Zijn ploegmaat René Arnoux vocht daar rondenlang een heroïsche strijd uit met Ferraririjder Gilles Villeneuve, voor velen het meest beklijvende duel uit de F1-geschiedenis. Villeneuve haalde het en veroverde de harten van de wereld. Maar het gevecht had dus wel de tweede plaats als inzet.

Jabouille pakte nog een tweede overwinning, in 1980 in Oostenrijk, maar leek vooral een magneet voor pech en mechanische problemen. Hij moest bij Renault plaats ruimen voor de jonge Alain Prost en reed nog voor Ligier-Talbot, om uiteindelijk over te stappen naar de enduranceracerij. Later probeerde hij het als teambaas. Bij Peugeot volgde hij Jean Todt op, toen die naar Ferrari vertrok. Maar veel successen vloeiden niet voort uit de samenwerkingen met McLaren en Jordan, en Jabouille werd de deur gewezen.