Weinig filmscènes zo iconisch als die in Titanic waar Rose (Kate Winslet) op een drijvende deur ligt, met haar grote liefde Jack (Leonardo DiCaprio) naast haar in het ijskoude water. Slapend, vechtend tegen de vrieskou. “Kom terug”, blijft Rose zeggen. Maar Jack gaat kopje onder. “Ik laat nooit los, beloofd”, zegt zij nog.

Een aangrijpende scène die 25 jaar na het verschijnen van de film in 1997 nog steeds voor discussie zorgt. Want die deur, was die niet groot genoeg voor hen beiden? Had Jack daar niet bij op kunnen klimmen om te wachten op de reddingsbootjes?

David Cameron

Daar hebben fans de voorbije twee decennia al veelvuldig over gespeculeerd en ook wetenschappers spraken er zich al over uit. Eind vorig jaar was regisseur David Cameron het zo beu dat hij dan maar zelf besloot om een wetenschappelijk onderzoek te laten uitvoeren, waar hij zelf aan deelnam. Het resultaat kennen we al: Cameron was op zijn gevoel afgegaan bij het schrijven van het scenario en kreeg gelijk van de wetenschap. Jack had het zo goed als zeker niet kunnen redden.

Het onderzoek werd gefilmd voor de National geographic-documentaire Titanic: 25 years later with David Cameron. In de eerste beelden daarvan, die getoond werden in talkshow Good morning America, zie je twee stuntmannen met precies dezelfde kleding aan als Jack en Rose en de omstandigheden waarin het onderzoek gevoerd werd.

(lees verder onder de video)

Vier scenario’s

Volgens Daily mail onderzochten Cameron, de wetenschappers en de stuntmannen vier scenario’s. Het eerste is dat ze samen op de deur kruipen. Dat was volgens Cameron niet mogelijk: hun gewicht zou de deur iets dieper in het water geduwd hebben, waardoor te grote delen van hun lichaam toch nog in het ijskoude water gekomen zouden zijn en dat onmogelijk vol te houden was. Ze zouden dan allebei doodgevroren zijn.

Het tweede scenario, ook te zien in de beelden die Good morning America al toonde, houdt in dat Jack met zijn bovenlichaam uit het water gebleven zou zijn door zich voortdurend op te drukken op de deur. Dan zouden zijn benen niet heel de tijd in het water gebleven zijn en had hij het mogelijk enkele uren langer uitgehouden. Maar, benadrukt Cameron, dat hij zich dan voortdurend moet opdrukken en schudden om zich warm te houden zou ook veel krachten eisen. De vraag is maar of hij dat lang genoeg volgehouden zou hebben.

Maar had het eigenlijk zo ver kunnen komen? In een derde scenario simuleren de stuntman en -vrouw wat Jack en Rose op dat moment al doorgemaakt hebben van fysieke beproevingen, waaronder het zoeken naar een reddingsboot toen het schip begon te zinken. Met name het moment waarop een man zich in het water aan Rose vastklampt om zichzelf te redden en Jack ingrijpt, wordt gesimuleerd. Hier eindigt het in elk geval niet, zo blijkt.

In een vierde scenario kruipen Jack en Rose allebei op de deur en geeft zij hem haar reddingsvest. Dat zou Jack wel kunnen redden hebben, denkt Cameron. “Het zou wel kunnen dat hij het dan overleefd had, ja, al zijn er nog wat variabelen. Zo denk ik dat Jack haar reddingsvest nooit gevraagd zou hebben om haar niet in gevaar te brengen. Dat ligt niet in zijn karakter.”

Ook Kate Winslet had eerder al gezegd dat Jack volgens haar mee op de deur had kunnen kruipen, maar dat ze het niet overleefd zouden hebben omdat die dan niet was blijven drijven. “Ik denk echt niet dat we het dan overleefd hadden.”

De documentaire Titanic: 25 years later with David Cameron is vanaf zondag 5 februari te zien op National geographic.