De eindzege is voor Giulio Ciccone nog niet binnen. Vooreerst omdat de verschillen te miniem zijn, maar zaterdag over de opvolger van Aleksandr Vlasov wordt beslist in de koninginnerit naar de Alto de la Cueva Santa. Voor Ineos-Grenadiers plukte met Tao Geoghegan Hart niet de vruchten van het numerieke overwicht in de finale. En onthoud ook de naam van de Britse neoprof Thomas Gloag van Jumbo-Visma. Amper 21 jaar, maar bergop met een koffiemolenverzetje rijdend met routiniers als Mikel Landa en Aleksandr Vlasov.

Slechts met vier ploegmaats

Een handicap van formaat voor Ciccone is dat hij slechts door vier ploegmaats (waaronder Edward Theuns) in deze Ronde van Valencia is omringd. “Dan moet je slim zijn. En de vier hebben het fantastisch gedaan om me doorlopend te positioneren in de buik van het peloton. Ploegleider Grégory Rast drukte me op het hart dat ik voorin moest blijven tot de laatste bocht die op 200 meter van de streep lag. Dat was het sleutelmoment van de finale. Van nature ben ik een eeuwige aanvaller. Juist daarom bleef mijn ploegleider erop hameren om kalm te blijven. Al zijn we slechts met vijf, ik vecht tot Valencia zelf om de eindzege te pakken. Ik had een goede winter en wist dat mijn conditie goed was. Vanmorgen al zag ik het rooskleurig in. En zie, ik win!”

Het gevecht om de dagzege en de leiderstrui begon op de flanken naar de Alto de Pinos die 13,6 km lang was, maar gemiddeld slechts 2,6 procent steeg, maar drie zware slotkilometers had.

Bahrain Victorious en vooral Ineos-Grenadiers met een bedrijvige Laurens De Plus zorgden ervoor dat de twee vluchters uit een marathonontsnapping alsnog bij de lurven werden gevat op een kleine vijf kilometer van het slot. Net voor de steile slotkilometers die zich aandienden. Dat kwam vooral door de Britse Worldtourploeg die met Castroviejo, De Plus, Rodriguez, Geoghegan Hart en Arensman nog vijf man voorin had.

Ze begonnen eraan met Bilbao in het wiel van Arensman en Vlasov op zijn beurt in het zog van de Bask van Bahrain Victorious. Maar het was Brandon McNulty die op 1,8 km van de top de kopgroep deed ontploffen. De neoprof Thomas Gloag van Jumbo-Visma zat zeshonderd meter verder in het wiel van de Amerikaan van UAE Team Emirates. Maar de twee hielden hun benen daarna stil zodat we met een selecte kopgroep naar de streep gingen.

Op papier was de tweede etappe van de Ronde van Valencia met 3500 hoogtemeters veelbelovend, maar het duurde zeer lang vooraleer het spel op de wagen zat. Ach ja, een vijftal mocht op de eerste bergen voorop rijden. Dat waren Kinfe Mulu Hailemichael, Benjamin Perry, Alessandro De Marchi, Samuele Zoccorato en Javier Romo. Meer dan punten sprokkelen voor de bergprijs zat er niet in. Al werd het een felle strijd tussen de Italiaan Zoccorato van Green Project-Bardiani-CSF-Faizanè en de jonge Ethiopiër Hailemichael van Caja-Rural.

Vanuit het peloton controleerden Want Intermarché – Circus – Wanty Gobert en Bora-hansgrohe de rit in functie van leider Biniam Girmay en Aleksandr Vlasov, de eindwinnaar van twaalf maanden geleden.

Van de vluchters bleven aan de voet van de Cumbres del Sol nog Alessandro De Marchi en Javier Romo over, maar in het spel om de dagzege en leiderstrui speelden ze niet meer mee.