KV Kortrijk nam een razendsnelle start onder Bernd Storck. Het won tweemaal op Leuven en thuis tegen leider Genk, maar de laatste weken verloopt het wat moeizamer. Tegen Seraing werd nipt gewonnen, op KV Mechelen ging het de boot in en tegen KVO redde het in extremis een punt. “Voor mij persoonlijk was het wel een goede week”, vertelt doelpuntenmaker Pape Gueye. “Een week geleden ben ik getrouwd in Venetië. Mijn vrouw haar roots liggen in Italië. Het was een leuke dag samen met vrienden en familie. Ik heb er wel niet lang kunnen van genieten, want de volgende dag moest ik alweer op de club zijn. Of mijn doelpunt tegen KV Oostende een extra cadeautje was voor haar? Wees daar maar zeker van.” (lacht)

De doelpuntenteller van de Senegalees staat dit seizoen nog maar op amper drie treffers. Het uitblijven van goals zorgt ook voor wat onvrede bij de fans. “Het was lang geleden dat ik nog eens kon prikken. Maar ik vergelijk het met een ketchupfles. Het is vaak ook moeilijk om de ketchup uit de fles te schudden. Eens het je lukt, dan heb je plots veel ketchup. Dat is met scoren juist hetzelfde. Eens je het doel weet te vinden, volgen er de komende matchen nog. Er zijn nog elf wedstrijd te spelen in de competitie. Ik hoop nog zeven keer te scoren. Onze competitie heeft een nieuwe doelpuntenmachine nodig nu Onuachu vertrokken is.” (lacht)

“Voor enkele spelers is het wennen om op het kunstgrasveld van STVV te spelen, maar ik ben dat gewend. Tijdens mijn Noorse periode beschikte bijna iedere club over zo’n veld. De bal gaat snel, dat is leuk. Ik verkies wel nog altijd gewoon gras boven kunstgras. Bovendien scoorde ik vorig jaar ook in Sint-Truiden. Dat zijn positieve dingen.”

Engelse interesse

Vorig seizoen speelde Gueye zich in de kijker van onder meer Millwall en Watford. Een zware knieblessure gooide roet in het eten en zorgde dat de transfer niet doorging. “Ik wist dat er interesse in mij was uit de Premier League. Watford speelde toen nog op het hoogste niveau in Engeland. Ik was gevleid, maar spijtig genoeg raakte ik geblesseerd. Mijn droom om er ooit te spelen blijft nog steeds levendig. Ik ben nog maar 23, alles kan nog. Nu is alles goed met mijn knie. Ik werk hard, geef nooit op en geloof in mezelf. Onder Storck voel ik me ook beter. Zijn tactiek focust zich meer op onze aanvallende kwaliteiten, wat goed is voor mij. Als ik naast Avenatti sta, dan moet ik diep gaan. Bij Messaoudi moet ik blijven, want hij is zeer snel.”