Het is feest bij Flora Duchateau in de Truiense binnenstad. Ter gelegenheid van de 100ste verjaardag krijgt elke klant een boeketje tulpen en voor de buren stond vrijdagavond een glaasje bubbels klaar. “Maar de familiegeschiedenis is veel ouder dan 100 jaar. Onze stamboom gaat terug tot 1650 en toen werkten mijn voorvaderen al in de groensector”, zo verrast Annemie Duchateau (63), de huidige uitbaatster van de bloemenzaak in de Stapelstraat. “In de 19de eeuw kwamen mensen al van heinde en ver voor het vakmanschap van mijn overgrootvader. Het enten of greffelen van planten was zijn specialiteit. Iedereen kende hem als de Greffel. Hij ging van kasteel tot kasteel om de tuinen te onderhouden en de rozen te enten.”

Hart en ziel

“Mijn overgrootouders verkochten groenten, planten en bloemen op de markten. In 1923 zijn mijn grootouders dan begonnen met een winkel in een rijhuisje in Nieuw-Sint-Truiden. Gaandeweg zijn ze zich gaan toespitsen op bloemen. In 1955 is de winkel naar de stad verhuisd en sinds 1960 zijn we gevestigd op de huidige locatie in de Stapelstraat.”

Al sinds 1979 werkt Annemie mee in de winkel. “Ik ben als kind tussen de bloemen opgegroeid. Zoals andere kinderen met lego speelden, zo was ik altijd bezig met het maken van bloemstukjes. Ik heb altijd met hart en ziel in de winkel gestaan. En ik wil dit blijven doen zolang ik kan. Mijn vader is 2,5 jaar geleden op 83-jarige leeftijd overleden. Hij heeft meegewerkt tot zijn 75ste. Ook hij kon de bloemen niet loslaten.”

Vakmanschap

Annemie heeft in al die jaren natuurlijk veel zien veranderen. “Vroeger was het aanbod aan bloemen minder groot, het aanbod volgde de seizoenen. Nu kan je alle bloemen het hele jaar door in de winkels vinden. Voor mij moet dat niet. Ik hoef in de winter geen zonnebloemen in mijn huis. Je eet met Kerstmis toch ook geen paaseieren. Bloemen worden tegenwoordig ingevoerd uit Japan, Ecuador, Ethiopië, Kenia enzomeer. Daar doe ik zo weinig mogelijk aan mee. Ik ga nog graag naar de veiling in Brussel en geef de voorkeur aan bloemen die in België gekweekt zijn.”

Ook het vakmanschap is iets wat Annemie met lede ogen stilaan heeft zien verdwijnen. Bij Flora Duchateau vind je geen machines. Sorteren, snijden en schikken: alles gebeurt op ambachtelijke wijze met de handen. “Rouwkransen werden vroeger op draad en stro gemonteerd. Dat gebeurt nu bijna niet meer. Nu wordt steekschuim gebruikt. Dat is veel makkelijker, maar ook minder duurzaam. Weet je dat mijn ouders nog bloemstukken op veenmos hebben gemaakt? De nieuwe technieken maken het beroep van florist veel toegankelijker, je hoeft niet meer alle technieken onder de knie te hebben.”

Audiëntie

Hét hoogtepunt uit de carrière van Annemie is een audiëntie bij koningin Paola op het paleis in Laken. “Als Belgisch kampioen bloemschikken mocht ik op de koffie bij de koningin”, vertelt Annemie trots. “Vooraf had ik een brief gekregen waarin stond te lezen wat ik allemaal wel en vooral niet mocht doen. Ik had dus behoorlijk wat stress voor die audiëntie. Maar dat viel uiteindelijk geweldig mee. Koningin Paola bleek veel van bloemen te kennen en stelde een heleboel vragen. We hebben echt een gezellige babbel over bloemen gehad.”

Bloemen raken nooit uit de mode, weet Annemie Duchateau. “Van bloemen word je blij. Het is een feelgood-product. Sinds corona kopen mensen meer kleine dingen voor zichzelf. Chocolade prikkelt de hormonen, een bloem tovert een glimlach op je gezicht. Soms zeggen mensen wel eens dat bloemen duur zijn. Maar in elk seizoen zijn er bloemen die betaalbaar zijn. Je hoeft ook niet noodzakelijk een bos met 100 bloemen te kopen. Al koop je maar een hyacintje. Een bloemetje doet altijd plezier.”

Dat plezier kennen ook de zusters Clarissen in het klooster in Sint-Truiden. “Eén keer per week breng ik de bloemen die niet verkocht raken naar de zusters. Die zijn er altijd heel blij mee”, lacht Annemie.