“Lapoussin, Lapoussin!” Het publiek scandeert de naam van Loïc Lapoussin na de laatste thuiswedstrijd tegen OH Leuven, waarin hij na zijn invalbeurt met een knappe assist mee voor het enige doelpunt van de wedstrijd zorgde. De international van Madagaskar is een van de publiekslievelingen, al krijgt hij dit seizoen minder speelmogelijkheden door de knappe prestaties van Simon Adingra.

Voor Union is het een luxeprobleem. De linkerwingback is sinds vorig seizoen al een drukbezette positie met voldoende mogelijkheden. Toen moesten Kaoru Mitoma en loïc Lapoussin – die vorig seizoen wel vaak centraal geposteerd werd – het uitvechten. Nu moet Lapoussin de strijd aangaan met Simon Adingra, die tot het einde van het seizoen gehuurd wordt van zusterclub Brighton & Hove Albion. Een ding is zeker: de Ivoriaan kan veel betere statistieken voorleggen dan Lapoussin. Adingra zit in de competitie aan zeven goals en vier assists, Lapoussin aan één goal en één assist. Een wereld van verschil. “Ik krijg er vaak kritiek op”, beseft Loïc Lapoussin. “Ik ben inderdaad minder beslissend dan Simon, maar ik kan mij nog steeds nuttig maken door bijvoorbeeld ook extra defensieve inspanningen te doen. Ik probeer steeds het maximale te doen, wat er ook gebeurt. Al kunnen mijn statistieken inderdaad nog beter.”

Loïc Lapoussin beleefde al een bewogen periode na de WK-break. De international van Madagaskar werd in de bekerwedstrijd tegen KV Oostende, de eerste match na de break, uit de kern geweerd om disciplinaire redenen, nadat hij in dronken toestand een alcoholcontrole van de politie weigerde. Sindsdien zit Lapoussin vaker op de bank dan hem lief is. “Ik heb persoonlijke fouten gemaakt waarvoor ik verantwoordelijkheid moet nemen”, aldus Lapoussin. “Ik was hier een titularis, en ik had niet verwacht om een wisselspeler te worden. Ik moet het accepteren en het is aan mij om te tonen dat ik voldoende kwaliteiten heb om in de basis te starten.”

Sterk blijven

Dat Lapoussin kwaliteiten in overvloed heeft, staat buiten kijf. In zijn laatste invalbeurt tegen OH Leuven schilderde hij het leer op het hoofd van Gustaf Nilsson, goed voor de winning goal. “Mijn doel bij mijn invalbeurt was natuurlijk om mee het verschil te proberen maken. Uiteindelijk is dat gelukt, ondanks dat ik weinig ballen raakte. Ik verwachtte niet om tegen Leuven op de bank te starten, maar je moet sterk blijven in je hoofd.”

Karel Geraerts ziet de concurrentie op de linkerflank alleszins graag gebeuren. “Die concurrentie pusht hen tot het uiterste”, stelt de 41-jarige Limburger. “Ik ben een open coach en het is aan mij om goed met de situatie om te gaan. Maar ik besef dat ik op die positie twee spelers heb lopen met enorme kwaliteiten.”