De kinderen van het zesde leerjaar van de Sint-Antoniusschool in Liedekerke zijn weer veilig thuis. De bus waarmee ze terugkeerden van hun openluchtklassen in Oostenrijk raakte dinsdagnacht betrokken bij een ernstig ongeval op de A3-snelweg Adelsdorf, nabij Nuremberg in het zuidoosten van Duitsland. De kinderen en hun begeleiders kwamen er met de schrik en enkele blauwe plekken en builen vanaf, enkel de buschauffeur werd lichtgewond afgevoerd naar het ziekenhuis.

De schooldirectie kon de ouders ‘s ochtends wel meteen geruststellen. “Ik was al aan het werk toen mijn vrouw me omstreeks half zes belde. Gelukkig kregen we meteen goede informatie van de school”, vertelde David De Leeuw, de papa van Lotte in de loop van woensdag. “Voor iedereen was het heel belangrijk dat er geen kinderen gewond raakten. Je denkt toch meteen terug aan de busramp in Sierre, ook al is dat al enkele jaren geleden en was dat veel erger. Je mag er eigenlijk niet aan denken dat zoiets met je eigen kind kan gebeuren.”

Knuffeltijd

Voor de kinderen zal het een schoolreis zijn om niet snel te vergeten. “We waren aan het slapen toen we plots een dikke boenk hoorden”, zegt Hannah Moonens (11) die op de bus zat. “Al snel konden we met de brandweer mee en nadien zorgde het Rode Kruis voor ons.” In een sporthal in de buurt werden de kinderen van de Liedekerkse en een school uit Sint-Pieters-Leeuw opgevangen. Ze konden er slapen op matjes en kregen er eten en drinken.

“Ik had toch soms wat stress en wou snel bij mijn ouders zijn”, vertelt Hannah, nadat ze kort na 23 uur aangekomen is in Liedekerke. Daar vielen de kinderen na een lange dag in de armen van hun ouders. Ook enkele grootouders zakten af naar de school. “Het is echt een lange dag geweest. Normaal zouden ze om 10 uur deze ochtend aankomen, nu is het al 23 uur. De uren kropen echt traag vooruit vandaag. Ik ben naar huis moeten komen van mijn werk omdat ik me niet meer concentreren”, zegt Joris Moonens die met zijn vrouw Kimberly Miroir en zoon Jasper zus Hannah kwamen ophalen. “Nu gaan we thuis nog even bekomen van de reis en nog wat knuffelen. Want Hannah heeft duidelijk nog veel te vertellen.”

Goede communicatie

Alle ouders zijn ook zeer tevreden over hoe de school de crisissituatie heeft aangepakt. “Deze ochtend werden we gebeld en kregen we meteen de nodige info. We waren meteen gerustgesteld dat de kinderen ongedeerd waren. De rest van de dag konden we via de blog ook volgen wat er gebeurde en waar de bus zat op de terugreis. Regelmatig kregen we ook eens een foto te zien. Er was deze ochtend even paniek, maar dat was snel over. De communicatie en aanpak vanuit de school was echt top”, klonk het bij verschillende ouders.

Ook voor directrice Ruth Asselman en haar schoolteam werd het dus een lange dag. “Maar we hadden een plan en zijn dat gevolgd. Verder hebben we gewoon gedaan en de hele dag niet te veel aandacht aan het ongeval besteed. We hebben ook nooit negatief proberen zijn. Alles is goed afgelopen en we hebben een fantastische tien dagen achter de rug. De kinderen zullen zich dit nog lang herinneren.” De kinderen krijgen donderdag een vrije dag. Vrijdag worden ze op school verwacht om de gebeurtenissen in de klasgroep te verwerken. Daar zal ook personeel van het CLB bij aanwezig zijn voor de kinderen of ouders die nood hebben aan een gesprek.

Alle sneeuwklassers terug veilig thuis: “Het duurde lang maar we zijn niet bang geweest”

Om 22.30uur, een beetje vroeger zelfs dan aanvankelijk was ingeschat, reed de bus van busmaatschappij Jacobs de Vanhouchestraat in Sint-Pieters-Leeuw in. Aan boord: 65 leerlingen uit Den Top in Sint-Pieters-Leeuw en de Sint-Antoniusschool uit Liedekerke en zeven juffen die op de terugreis van hun sneeuwklassen in Oostenrijk betrokken raakten in een ongeval met hun bus. Toen de Leeuwse kinderen na een bewogen dag eindelijk terug ongedeerd thuis waren, was de zucht van opluchting overal te horen.

De ouders van de 22 kinderen uit Den Top stonden allemaal met spanning te wachten toen de bus de straat indraaide. Spontaan applaus steeg op toen de eerste kinderen uit de bus stapten. Zichtbaar vermoeid, sommigen met tranen in de ogen, anderen met een brede glimlach op het gezicht. Maar allemaal vielen ze hun mama of papa in de armen., blij van terug thuis te zijn. Ondertussen laadden mensen van de busmaatschappij alle koffers uit de aanhangwagen achter de bus.

“We hebben hele fijne sneeuwklassen gehad, alleen spijtig van de crash op de terugweg”, vertelt Stan Meiers (11). “Het was al na twee uur ’s nachts en iedereen in de bus lag te slapen. Plots hoorden we een luide knal en voelden we een hevige schok. De juffen hebben meteen iedereen wakker geroepen. De tweede buschauffeur heeft dan meteen de deuren van de bus geopend zodat we snel naar buiten konden. Toen kwam de andere bus aan met de andere klas van onze school. Die was na ons vertrokken en reed achter ons. Omdat we het koud kregen buiten, zijn we allemaal in die andere bus gaan zitten. Uiteindelijk hebben ze ons naar een sportzaal gebracht waar we drinken en boterhammen kregen. Hier moesten we wachten op een andere bus die ons naar huis kon brengen. We hebben veel politie en hulpverleners gezien maar we zijn niet bang geweest. Vooral het wachten duurde lang maar we hebben ons in Bad Hofgastein Oostenrijk wel geamuseerd en een fijne tijd gehad.”

“We zijn heel blij dat we Stan terug bij ons hebben”, zegt mama Meiers. “Natuurlijk ben je ongerust als je van de school een bericht krijgt dat er een ongeval is gebeurd met de bus waar je kind op zit. Maar de school en de gemeente hebben zeer goed gecommuniceerd. We kregen regelmatig een stand van zaken via smartschool en what’s app. De gemeente heeft alle ouders ontvangen in het gemeentehuis waar we alle info uit eerste hand kregen. De school stuurde ook regelmatig foto’s en filmpjes zodat we ons toch meer gerustgesteld voelden.”

Bij de aankomst van de bus was ook een tem van de Dringende Sociale Interventiedienst van het Rode Kruis aanwezig om steun te bieden indien nodig. Maar uiteindelijk bleken alle kinderen in orde. Het was vooral bij de leerkrachten dat de ontlading groot was na 48 uur zonder slaap en veel onverwachte gebeurtenissen.

“Iedereen is echt doodop maar we zijn ontzettend blij dat we iedereen terug veilig thuis hebben”, zegt directrice Eva Wauters van Den Top wanneer iedereen vrij snel naar huis trok. “Het was een helse en zenuwslopende dag, zo eentje dat je niet te vaak wil meemaken. “

Donderdag kregen alle kinderen een extra dagje vrijaf om te bekomen. Vrijdag staan er onder begeleiding van het speciale team van het Rode Kruis op school klasgesprekjes op het programma om over het ongeval samen te praten.

Ondertussen heeft ook de busmaatcshappij nog werk om in de getakelde bus alle handbanage die de kinderen op de bus hadden meegenomen bij elkaar te zoeken. Omdat de koffers zelf in een aanhangwagen zaten achteraan de bus die ongedeerd bleef, kon die aanhangwagen aan de vervangbus gekoppeld worden. IDH