“Na al die jaren in Brugge doet het wel wat raar aan om hier aan de slag te gaan”, glimlacht Ruud Vormer wanneer hij het perszaaltje van het oefencomplex van Zulte Waregem binnenstapt. De persaandacht op zijn eerste officiële werkdag in Waregemse loondienst doet hem duidelijk goed: “Het is nog wat wennen, maar ik heb er veel zin in om bij Zulte Waregem te vlammen en de club in eerste klasse te houden.”

Tijdens zijn eerste training liet hij al meteen merken dat hij er zin in heeft. Als een jong veulen draafde hij op en af. Toch beseft Vormer dat er Zulte Waregem een fikse klus wacht in 2023, maar: “Ik heb een heel positief gevoel bij deze club. Het was hier altijd leuk spelen. Een tof stadion. Ik scoorde hier ook weleens, toch? Je hebt zeker kwaliteit in deze groep, veel jonkies ook. Er is duidelijk wat werk maar ik heb er echt zin in.”

Adrenaline gemist

Vormer informeerde zich dan ook grondig. Zo legde hij zijn oor te luister bij een oude ploegmakker. “Ik ken Davy De fauw (ex-assistent bij Zulte Waregem, red.) goed en hij was ook heel positief over deze club. Voor mij was het vooral belangrijk om opnieuw voetballer te zijn. Bij Club kon ik enkel trainen en miste ik het gevoel om belangrijk te zijn. Die adrenaline heb ik gemist.”

“Mijn laatste minuten bij Club speelde ik inderdaad tegen Zulte Waregem”, herinnert de Nederlandse voormalige Gouden Schoen zich nog levendig. Toch wil hij duidelijk niet te lang stilstaan bij het minder fijn verlopen afscheid bij blauw-zwart. “Ik ga nu focussen op Zulte Waregem, maar in het begin was het echt verschrikkelijk. Ik was toen ook geen leuke vader, want je komt toch chagrijnig thuis. Op den duur kun je het een plaats geven.”

Het voetbaldier Ruud Vormer is gekwetst, zo geeft hij ook zelf toe. “Het moeilijkste moment was toch tegen Paris Saint-Germain. Toen heb ik echt wel tranen gelaten, ik was boos en verdrietig. Je wordt kampioen en dan wil je ook in de Champions League spelen. Ik had toen zelfs voor vrienden en familie vijftien kaarten besteld voor die match en dan hoor je een dag vooraf dat je niet zult spelen. Dat was even slikken.”

Zes of acht?

De laatste maanden kwam Vormer in Brugge niet meer aan spelen toe, een moeilijke periode die hij zo goed als mogelijk probeerde te verwerken: “Ik had wel plezier op training, maar je mist die wedstrijden. Ik weet ook niet wat er allemaal heeft gespeeld. We gaan verder. Ik heb er trouwens lang over nagedacht. Ik kon ook nog gewoon zes maanden trainen bij Club Brugge. Ik wil mezelf prikkelen en opnieuw belangrijk te zijn. Daar zie ik een uitdaging in. Ik wil mezelf opnieuw laten zien.”

Profvoetballer blijven dus, als het even kan nog tot de zomer van 2026. Vormer beseft dat er veel werk op de plank ligt bij Zulte Waregem, ook al is het nog even onduidelijk welke positie hij zal bekleden in het team van Mbaye Leye: “De zes of de acht. Ik sprak al een beetje met de trainer, maar hij is er nog niet helemaal uit. We moeten die jongens vooruitduwen. Op de 8 had ik mijn beste jaren. Bij Roda stond ik op de zes. Ik ga mijn best doen om hier ook de spitsen aan doelpunten te helpen, zoals ik ook bij Brugge deed.”

In de kleedkamer van Zulte Waregem treft Vormer natuurlijk ook wel enkele bekende gezichten. Zo heeft hij ook al meteen een maatje gevonden om te carpoolen. “Vanochtend reed ik al samen met Jelle Vossen naar de club. Leuk hoor, al was het toch wat vroeg”, grijnst Vormer. “Ik ken hier trouwens ook nog jongens zoals Timothy Derijck, Sammy Bossut en Zinho Gano.”

Hopen op mooi afscheid

“Ik ben vooral gehaald om belangrijk te zijn”, erkent Vormer ook de druk die op zijn schouders rust. “Om te beginnen zondag tegen KV Mechelen. “Ik heb hard getraind, dat vond ik lekker. Hopelijk kan ik zondag al spelen. Ik voel me er klaar voor. Met welk rugnummer dat zal zijn? Dat weet ik nog niet. Ik hoorde dat Noa voorstelde om mijn rugnummer bij Club Brugge niet langer uit te reiken aan een andere speler. Lief, hé. Dat is typisch Noa’tje.”

Het typeert de mens Ruud Vormer. Met een lach en een stevige portie optimisme stapt hij door het leven en laat hij nu ook een moeilijke periode achter zich: “Mijn hoofd is nu bij Zulte Waregem maar ik heb natuurlijk ook een fantastische tijd gehad bij Club Brugge. Ik had er negen fantastische jaren vol heerlijke hoogtepunten. De eerste titel was toch een fantastisch moment: 4-0 tegen Anderlecht. Fenomenaal. Hopelijk kan ik nog een mooi afscheid krijgen, want we hebben er wel wat meegemaakt.”

“Hoefkens zei me dat ik nog niet mocht stoppen – prima kerel en goede coach ook; trouwens”, deelde Vormer nog een schouderklopje uit aan de pas ontslagen Brugge-coach. “Dat gevoel had ik trouwens ook. Anders was ik binnen zes maanden gewoon gestopt. Ik volgde Zulte Waregem altijd al. Ze kunnen allemaal wel voetballen. Die honger om de drie punten te pakken, moet er wel nog in komen. Als je geen punten pakt, gaat bij iedereen het geloof wat omlaag. Dat moet vanaf nu anders.”