‘The Patient’ handelt over de relatie psychiater-patiënt, maar die wordt wel helemaal op zijn kop gezet. ©  ISOPIX

Onthutsend duel met topvertolkingen in psychologische thrillerreeks ‘The Patient’

Meestal is een geweldig concept ook een eenvoudig concept. Wat dacht je van een seriemoordenaar die een psychiater ontvoert voor therapie? Voor de duidelijkheid: ‘The Patient’ is geen komedie.

Chris Craps

Er zijn van die geweldige series die je niet meteen op de rand van je stoel voeren, maar die je geleidelijk aan in hun greep krijgen en niet meer loslaten. Beter kan je de kracht van The Patient niet omschrijven. De reeks heeft min of meer de aanpak van In Treatment, die reeks waarin psychiater Gabriel Byrne gedurende een twintigtal minuten gesprekken voert met zijn patiënten.

The Patient handelt eveneens over de relatie psychiater-patiënt, maar die wordt wel helemaal op zijn kop gezet. De patiënt is hier seriemoordenaar Sam (een zeer creepy Domhnall Gleason) die de joodse zielenknijper Alan Strauss (Steve Carrell) heeft ontvoerd en hem op de benedenverdieping van zijn landhuis aan de muur heeft geketend. Sam eist dat Alan hem helpt, want hij wil zijn vreselijke woede onder controle krijgen en niet meer impulsief beginnen moorden. Alan beseft dat hij weinig keuze heeft. Als hij Sam niet helpt, zal die hem meer dan waarschijnlijk vermoorden. Om zijn leven op zijn minst te verlengen, moet Alan altijd klaarstaan voor een therapeutische sessie. De vraag is of Sam echt geholpen kan worden.

Seriemoordenaar Sam (Domhnall Gleason) heeft psychiater Alan Strauss (Steve Carrell) ontvoerd, omdat hij therapie nodig heeft: het absurde, maar spannende gegeven van ‘The Patient’. ©  ISOPIX

Doorheen de gesprekken met zijn ontvoerder begint Alan evenwel zijn relatie met zijn zoon in vraag te stellen. Die heeft zich bekeerd tot het orthodox jodendom en zich van zijn progressieve ouders afgekeerd. De showrunners (van onder meer The Americans) hebben het enigszins absurd gegeven heel slim geschreven en het claustrofobisch drama – de toeschouwer verlaat amper het landhuis – zorgvuldig opgebouwd. Bij de aanhef gaat er niet meteen veel dreiging uit van Sam, maar naarmate de episodes evolueren, voel je dat deze gek tot alles in staat is.

©  ISOPIX

Minstens zo knap is de manier waarop de psychiater in zijn ‘cel’ zichzelf begint te analyseren. Steve Carrell is ronduit fenomenaal als Alan en bewijst na zijn rollen in Foxcatcher en Felix van Groeningens Beautiful Boy nog maar eens dat hij een van de meest onderschatte en veelzijdige Amerikaanse acteurs is en niet de zoveelste flauwe plezante die ernstige rollen wil spelen. Het beste wat je met The Patient kan doen, is de reeks in een trek bingen (zo’n 300 minuten). Na de vijfde episode zal je niet meer kunnen stoppen en de ronduit fantastische laatste aflevering zal je verdwaasd en onthutst achterlaten.

‘The Patient’ speelt vanaf nu op Disney+

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer