Het laatste nummer van dit jaar start met de reeks over de geschiedenis van het plaatselijke onderwijs. Veldwezelt kreeg zijn eerste schoolgebouw in 1848. Kesselt moest wat langer wachten, maar dat was het waard: er hoorde onmiddellijk een heuse onderwijzerswoning bij. In Veldwezelt moesten de schoolmeester en zijn gezin zich nog lang tevreden stellen met een deel van de oude pastorie en tuintje van 6 are. Het oude schooltje maakte in de jaren 30 plaats voor de nieuwe kerk, het stond op de plaats van het huidige kerkkoor. In Kesselt werd het schoolcomplex op 10 mei 1940 gebombardeerd. Het eerste deel loopt tot aan de Schoolstrijd van 1879. Voor een zwarte bladzijde zorgde de eerste gemeentelijke onderwijzer van Veldwezelt. Hij stierf in de gevangenis van Gent, veroordeeld wegens ‘attentat à la pudeur sans violence’.

BV (Bekende Veldwezeltenaar) Jos Bruggen verzamelde een leven lang al wat hij tegenkwam over zijn omgeving. Wiosello selecteerde er de flyers uit, waarmee zelfstandigen hun nieuwe zaak bekendmaakten en klanten trachten te werven. Het nummer sluit af met een brief uit 1945 van Mathieu Baeten aan zijn nicht Leonie Franssen (zuster Justine). Hij zat als verplicht tewerkgestelde in Duitsland, maar wenste het einde van de oorlog niet af te wachten. Dwars door de Duitse linies bij Magdeburg waagde hij de tocht over de kapotte Elbebrug naar de Amerikaanse bevrijders.

De verdeling van de nieuwe nummers was voor de leden de gelegenheid om voor de eerste maal sinds de coviduitbraak weer ‘live’ te vergaderen. Naast de voorstelling van dit nummer (94 pagina’s op A4 in kleur) een terugblik op de 1.150 bladzijden die Wiosello publiceerde tijdens 2,5 jaar pandemie.