De VN spreekt van een “ongekende groei” - in 1950 waren er 2,5 miljard bewoners - die het resultaat is “van een geleidelijke toename van de levensduur dankzij vooruitgang op het gebied van gezondheid, voeding, persoonlijke hygiëne en de geneeskunde”. Maar de bevolkingsgroei vormt ook een formidabele uitdaging voor de armste landen, waar die het meest geconcentreerd is.

Terwijl de aarde tot de jaren 1800 minder dan een miljard inwoners had, duurde het slechts twaalf jaar om van 7 naar 8 miljard bewoners te groeien.

Er is een teken van demografische vertraging: het zal ongeveer vijftien jaar duren om de kaap van 9 miljard te bereiken in 2037. De VN projecteert een “piek” van 10,4 miljard in de jaren 2080 en een stagnatie tot het einde van de eeuw.