Ken jij nog een nieuw eetadresje in Limburg? Laat het ons weten via goesting@hetbelangvanlimburg.be

“De houten draagbalken in ons huurpand doen denken aan de welbekende ‘poutrellen’, zoals ze in de Maaslandse volksmond genoemd worden”, legt eigenares Julie Ectors uit. “Maar een petrel is ook een trekvogel, die vaak in Australië voorkomt.” Australië, de naam is gevallen. In 2019 trokken Julie en haar partner op wereldreis, maar dan kwam de coronapandemie.

“Op dat moment waren we nog maar net Down Under. We moesten twee weken in quarantaine, maar daarna ging het vrij goed met de besmettingscijfers. Daarom besloten we om te blijven. Afwisselend drie maanden rondtrekken en drie maanden werken, dat beviel ons prima. We gingen onder meer in een oesterrestaurant en een wijngaard aan de slag.”

Na tweeënhalf jaar keerden ze terug naar België om een gezamenlijke droom te realiseren: een eigen brasserie. Michael Crijns volgde vóór zijn overzees avontuur een koksopleiding en werkte in Kasteel Vilain XIIII, De Litzberg, Barbacoa en Pont Neuf. Julie studeerde event- en projectmanagement en deed in haar vrije tijd horeca-ervaring op bij cateringbedrijf Atelier V en in restaurant Oud Oteren in Neeroeteren.

Wij trokken naar Maaseik en kozen voor hertenbiefstuk met portosaus (31,50 euro). Op het bord lagen vier stevige, botermalse moten die – zoals gevraagd – perfect saignant gebakken waren. De krachtige saus deed ons denken aan Roger Souvereyns, de meester van de sauzen. De groenten (onder meer spruiten en bloemkool) en de gebruikelijke appel (met veenbessen) hadden een knapperige bite en de savooikoolpuree met spekjes hebben we nog niet vaak zo lekker gegeten.

Na dat gerecht was de honger ruim gestild, maar als je van sabayon houdt, is het moeilijk om te weerstaan aan de verleiding. We waren vooral benieuwd welke alcoholische drank Michael zou toevoegen. Marsala? Bier? Kirsch? Drie keer fout, hij klopte prosecco door de massa, die daardoor een zachtere smaak kreeg. Topdessert voor 10,50 euro.

Aan de overzijde zagen we eerst een Ierse rundsbiefstuk met een slaatje en frieten (24,50 euro) verschijnen en daarna appeltaart met crème anglaise en een frambozencoulis (6,50 euro). Je kan moeilijk op het oog oordelen, maar de twee gerechten zagen er uitnodigend uit. Een steelse hap bevestigde die indruk. Samengevat: in Petrel zijn de porties ruim, herkenbaar, hartig én betaalbaar. Afgaand op de ruime zaalbezetting, denken meer mensen er zo over.

Waarom hier uit eten?

1. In het interieur springen een beschermde vakwerkwand en het massief eiken plafond meteen in het oog. Twee surfplanken en tientallen foto’s in de corridor naar de toiletten refereren aan het Australische avontuur van Julie en Michael.

(lees verder onder de Instagram-post)

2. Ook voor de snelle hap is er een ruime keuze: boerenbrood (gerookte zalm, vitello tonnato, carpaccio, smos), taco’s, dagsoep, maaltijdsalades (kip en geitenkaas-spek) en pasta’s.

3. Beknopte, maar degelijke en betaalbare wijnkaart met flessen tussen 26 en 48 euro. Je kan ook voor de meer dan degelijke huiswijn kiezen (24 euro/fles, 5 euro/glas). Wij dronken bij het hert een stevige rioja van het huis Lopez de Haro (6 euro).

Markt 16, Maaseik. Open: ma, do en zo 11.30-22.30 uur, vr en za 11.30-23.30 uur. Info: www.petrel.be en 089/20.55.88