Aan superlatieven geen gebrek voor The Haunted Youth. Amper anderhalf jaar na de triomf in de StuBru-wedstrijd De Nieuwe Lichting en de debuutsingle Teen Rebel heeft de groep van Joachim Liebens (29) een benijdenswaardig traject afgelegd. Na zinderende passages op tal van Europese festivals en singles (Coming Home, Gone, Shadows, I Feel Like Shit and I Wanna Die) die zelfs tot op toonaangevende Amerikaanse radiozenders in hoge rotatie gaan, lost deze Spotify-geheimtip van veel collega-rockers eindelijk een eerste album.  

Een debutant begint met het imiteren van zijn idolen, wil het cliché. Als dat ook voor The Haunted Youth opgaat, dan mag The War On Drugs zich gevleid voelen. Dawn of the Freak klinkt geen klein beetje als het Limburgse antwoord op die Amerikaanse gigant, al herkennen we in de combinatie van klaterende gitaren en dromerige synths net zo goed shoegaze-culttoppers als Slowdive en My Bloody Valentine. Luie vergelijkingen? Mettertijd ebben die vast weg, afgaand op het schijnbare gemak waarmee The Haunted Youth de straffe songs uit de mouwen schudt.

Wanneer halfweg deze trip eenvormigheid de kop lijkt op te steken, veegt de mooi openbloeiende finale van House Arrest die bedenking onder de mat. Met het naakte Fist in My Pocket sluit dit album zelfs verrassend af, alsof Bon Iver en Bonnie Prince Billy goedkeurend mee luisteren. “It’ll all be over someday soon, I promise you”, klinkt het hoopvol. “Voor mij is muziek therapie, een manier om met mijn bestaan te dealen”, licht Liebens toe. “Hopelijk is dit album universeel en toegankelijk genoeg om dat ook voor anderen te zijn.”

‘t Zal wel zijn! Niets staat die internationale doorbraak nog in de weg. (gj)

‘Dawn of the Freak’, The Haunted Youth, nu te beluisteren. Concerten o.a. 10/11 Muziekgieterij, Maastricht, 12/11 Café Café Hasselt, 15/11 AB, Brussel.