Brussel stond nog in het krijt bij Duplantis. Twaalf maanden geleden hadden technische problemen zijn wereldrecordpoging gehinderd. Pas na veel moeite, tijd en gesakker geraakte de lat toen op de gewenste 6m19, maar dat kwartiertje ergernis en oponthoud had zijn momentum gebroken. Dit keer haperde niet de installatie, maar de atleet. Duplantis haalde op 5m91 drie keer de lat naar beneden. Zijn eerste nederlaag in 18 meetings dit seizoen.

De Zweeds-Amerikaanse wonderboy had nochtans laten doorschemeren dat hij zijn eigen wereldrecord wilde aanvallen, maar bleef dus ver onder het niveau dat daarvoor nodig was. “Ik heb gewoon niet goed gesprongen. Tijdens de aanloop vond ik mijn ritme niet en ik maakte te veel technische fouten. A rare thing. Een zeldzaamheid. Ik heb nochtans goed gesprongen de jongste weken.”

Wereldtitel

Was het de grillige wind? Had hij zijn dagje niet? Of had een zwaar seizoen hem gesloopt? De 1m81 grote atleet won zowel indoor als outdoor de wereldtitel, waaraan hij twee weken geleden nog een Europese kroon toevoegde. “Allicht heb ik een break nodig, maar ook dit zijn wedstrijden waaruit ik veel leer.”

Duplantis had de voorbije twee jaar een nauwe band opgebouwd met de Memorial, waarbij hij telkens het meetingrecord (nu 6m05) had aangescherpt, maar dit keer kon hij het publiek geen uitschieter bieden. “Ik kom dan ook volgend jaar graag terug om de Belgische toeschouwers iets speciaals te tonen.”