Voor liefhebbers van alles wat met sterren, planeten en het heelal te maken heeft: het is tijd voor de Perseïden-meteorenzwerm. Concreet betekent dat dat je rond deze periode veel vallende sterren kan waarnemen. De piek van de Perseïden is dit jaar in de nacht van 12 op 13 augustus. “Het beste moment is in het tweede deel van de nacht tussen 3.00 en 5.00 uur”, zegt Francis Meeus van Volkssterrenwacht Mira. “Best zoek je een zo donker mogelijke plek waar zo weinig mogelijk lichtvervuiling is. Het slechte nieuws is wel dat we nu met een vollemaan zitten. Die geeft veel licht waardoor het moeilijker zal zijn om de vallende sterren te spotten.”

In de richting van de maan kijken, heeft dus niet veel nut. Maar verder moet je geen grote kenner zijn om de vallende sterren te zien. “Die namen van meteorenzwermen verwijzen naar sterrenbeelden. De Perseïden verwijzen naar het sterrenbeeld Perseus omdat al die meteoren vanuit een klein stukje sterrenhemel te komen waar dat sterrenbeeld te vinden is. Maar dat heeft allemaal met perspectief te maken. Je kan gewoon omhoog kijken, je moet Perseus niet per se zoeken ”, zegt Meeus.

Stofdeeltjes

Belangrijk om weten is volgens Meeus wel dat het eigenlijk helemaal niet om vallende sterren gaat. “In de volksmond noemen we dat zo, maar het zijn geen sterren”, zegt hij.

“In ons zonnestelsel is er veel stof. Dat zit heel verspreid, maar er zijn ook geconcentreerde stofzones. En die hebben te maken met kometen, dat zijn brokken oermaterie van ons zonnestelsel. Die zijn ver weg van de zon terechtkomen in een soort wolk rond het zonnestelsel. Af en toe wijkt zo’n brokstuk van zijn baan af en komt die dichterbij de zon. Ijs rond die komeet gaat door de zon dan verdampen en daardoor komt er heel wat stof vrij dat terechtkomt in de baan van zo’n komeet”, zegt hij. “Rond deze periode komen wij langs die stofbaan van de Swift-Tuttle-komeet. Die stofdeeltjes, die kleiner zijn dan een zandkorrel, botsen dan met onze luchtdeeltjes en gaan daardoor opbranden. Dat zorgt voor de ‘vallende ster’, een strook lucht van tientallen kilometers die een fractie van een seconde oplicht.”

 (sgg)