Rekening houdend met de verhouding kostprijs-opbrengst (25 miljoen dollar/94 miljoen dollar) is Everything Everywhere All at Once een van de meest succesvolle films van het moment. Niet slecht voor een film die je mogelijk niet helemaal zal begrijpen na een eerste én tweede visie. Al na een half uur kan je draad kwijtraken.

Van het hoofdpersonage Michelle (de Maleisische Michelle Yeoh) krijg je alvast geen hulp, want ook zij weet totaal niet wat haar overkomt. Zij is de neurotische eigenares van een wasserette die met een massa problemen geconfronteerd wordt: de belastingdienst, een echtgenoot die wil scheiden en een lesbische dochter. Plots duikt er een alfakrijger – iemand die van het ene universum naar het andere kan springen – om te zeggen dat zij in staat is om het heelal te redden. Maar dan moet ze wel het multiversum verkennen en al haar ongebruikte talenten accumuleren bij haar equivalente ego’s in de andere universums.

En wat voor universums: er is er een waarin stenen praten en een waarin iedereen worsten als vingers heeft. Er kan dus zeker gelachen worden met de vele krankzinnige situaties. Maar het blijft een uitdaging om in deze toch wel fascinerende film zo lang mogelijk de bomen door het bos te zien. Wie gaat de uitdaging aan? cc

Everything Everywhere All at Once speelt nu in de bioscoop.