Novak Djokovic draafde al voor de 32ste keer – geen tennisser doet beter – op tijdens een grandslamfinale, maar voor de nochtans al 27-jarige Kyrgios was dit terra incognita. Zou deze debutant in de belangrijkste match van zijn leven plankenkoorts vertonen? Ach neen. De eerste set was nog niet halfweg of hij had al een tweener, een ace op zijn tweede service en een onderhandse opslag uit de mouwen geschud. Centre Court viert deze zomer zijn honderdjarige jubileum, maar de kans is groot dat zoiets nog nooit eerder was vertoond op de meest prestigieuze plek van het tennis. Eén break volstond voor Kyrgios, drijvend op die unieke opslag, om de eerste set te pakken. “Daarom ben ik ook zo ontgoocheld. Op basis van die eerste set had ik echt kansen om de trofee te winnen. En als ik wat beter speel in de tiebreak van de vierde set, had het ook nog kunnen kantelen. Maar Novak blijft altijd zo rustig. Niets brengt hem van zijn stuk.”

Kolder in de kop

Voor de derde keer op rij startte Djokovic dus slecht aan een match, maar al snel tilde hij zijn niveau op. Toen halfweg de tweede set de kamp begon te kantelen, kreeg Kyrgios de kolder in de kop. Eén lange jammerklacht richting zijn box begon, waarbij hij ook nog een toeschouwer en de arbitrage viseerde. Ondertussen bleef de man aan de overkant cool, calm and collected. In de derde set demonstreerde Djokovic uitvoerig zijn meesterschap, met slechts twee unforced errors tegenover veertien winners. “Novak is a bit of a God”, zou de Australiër met Griekse roots na afloop zeggen. Djokovic moest in de vierde set nog wel een tiebreak toestaan, maar daarin ging Kyrgios te vaak in de fout om nog een late bedreiging te vormen: 4-6, 6-3, 6-4, 7-6 (3).

Beide heren hadden in de aanloop naar de finale afgesproken dat de winnaar zou trakteren met een dinertje. Jarenlang had er tussen beiden bad blood gesluimerd, maar sinds dit jaar zijn Djokovic en Kyrgios nader tot mekaar gekomen. “Dit is officieel een bromance geworden”, grapte Djokovic. “Nick heeft enorm veel talent, maar pas nu valt alles in zijn juiste plooi. We zullen hem nog terugzien in de finales van grand slams, en zeker op Wimbledon.”

Roger Federer

Djokovic’ zevende zege aan de Theems zet ook de nooit eindigende race naar het recordaantal grand slams – de ultieme maatstaf om de grootste tennisser aller tijden aan te duiden – weer op scherp. Rafael Nadal behoudt daarin met 22 stuks de leiding, maar Djokovic nadert tot op één exemplaar. Roger Federer ligt met zijn 20 majors niet ver achterop, maar op zijn 40ste is de kans verwaarloosbaar dat de Zwitser dat volume nog aandikt.

Federer kampt met lijf en leeftijd, Djokovic met vaccinverzet. Omdat hij zich niet wil laten inenten tegen de coronadreiging, kan hij in augustus niet afreizen naar de VS om de US Open aan te vatten. En ook de Australian Open 2023 blijft een vraagteken. In januari jongstleden werd de ongeprikte Djokovic door een rechter dat land uitgezet. Daaraan hing ook een ‘inreisverbod’ voor de volgende drie jaar vast, al zou die maatregel nog herzien kunnen worden. Stel je voor dat Djokovic pas in mei 2023 op Roland Garros zijn grandslamtraject kan verderzetten…