Met Elena Rybakina en Ons Jabeur kreeg Wimbledon met zekerheid een nieuwe naam op de erelijst. Sterker nog. Voor beide dames was het meteen de eerste grandslamfinale uit hun carrière. Daarbovenop kon Rybakina haar land een eerste grandslamtitel schenken. Ons Jabeur kon zich dan weer tot eerste Arabische en Afrikaanse vrouw kronen die een grandslamtoernooi op haar naam schreef. De zenuwen stonden dan ook strak gespannen.

Toch was daar in de eerste set weinig van te merken. Ons Jabeur, die in de aanloop naar de finale nog Elise Mertens opzij zette, toonde waarom zij de nummer twee van de wereld is en speelde bij vlagen haar beste tennis op het gras van Wimbledon. Rybakina daarentegen weerde zich kranig, maar mede dankzij een grote foutenlast kon ze niet voorkomen dat Jabeur twee keer door haar opslag ging en zo de eerste set naar zich toe trok (3-6).

Hoe moeizaam het voor Rybakina ging in set 1, zo makkelijk ging het in set 2. De Kazakse ging meteen door de opslag van Jabeur en verzilverde die break ook door ook het volgende spelletje te winnen. Zo kwam de druk weer op de schouders van de Tunesische te liggen. Jabeur probeerde het evenwicht te herstellen, maar de Kazakse toonde waarom ze in de finale stond en speelde plots bevrijd. In een mum van tijd hing Rybakina de bordjes weer in evenwicht (6-2).

Jabeur kreeg zo een stevige klap te verwerken. De nummer twee van de wereld zag af, terwijl Rybakina op hetzelfde elan verderging in de derde set. Dat leverde bij momenten spectaculair tennis op. Jabeur vocht voor wat ze waard was, maar Rybakina strafte elk foutje genadeloos af. Na bijna twee uur mocht de 23-jarige Kazakse serveren voor de eindwinst. Het eerste matchpunt bleek meteen het goede. Voor Rybakina is het haar allereerste grandslamzege.