Flee schurkt aan tegen verschillende genres. De film is zowel een drama, een documentaire, een metafilm als een experiment. Bepaalde elementen doen wat denken aan Walz with Bashir, de ophefmakende Israëlische film over de oorlog in Libanon die geobserveerd wordt door de geanimeerde versies van bestaande personen. In het geval van Flee benaderde de Deense filmmaker Jonas Poher Rasmussen Amin, een man die hij nog als tiener heeft gekend. Deze persoon vluchtte vele jaren eerder uit Afghanistan en belandde in Denemarken. Maar Amin heeft een verleden dat hij nog niet heeft verwerkt. Via een vertelling die van heden naar verleden springt en omgekeerd leren we dat hij op het punt staat in Denemarken te huwen met zijn vriend, maar dat schuldgevoelens hem ondermijnen. De geïnspireerde 2D-animatie lijkt zijn verhaal te fictionaliseren, maar de documentairebeelden die soms opduiken en de regisseur zelf die participeert in het verhaal beklemtonen dat je naar een realiteit zit te kijken. Aangrijpend. (cc)

Flee is te zien op 19 en 22 mei in Euroscoop Genk en op 21 juni in Cinema Cameo in Sint-Truiden.