Samen met zijn vrouw Judith, zoon Lowie (18) en zoon Seppe (16) reist Mark al acht jaar met de fiets. Kilometers op de teller: ongeveer honderd per dag, en achthonderd tot duizend per trip. “De bestemming van onze allereerste fietsreis was Amsterdam, met Bobbejaanland en de Efteling op de route. Onze jongens waren toen 8 en 10 jaar, en trapten het hele eind zonder morren. Sindsdien zijn we als gezin verknocht aan deze reisformule.”

Intussen staat zowat elke Europese hoofdstad binnen een straal van 750 kilometer op hun fietspalmares. “Tijdens het reizen willen we ook het land ontdekken”, vervolgt Mark. “Met haar glinsterende meren en wit besneeuwde bergtoppen is Zwitserland een echt fietsparadijs. In tegenstelling tot wat je zou vermoeden kan je daar redelijk platte routes rijden. Komende zomer gaan we Wenen, Bratislava, Zagreb, Boedapest en Ljubljana ontdekken. In 2023 volgt onze tiende en wellicht ook laatste fietsreis als gezin. De kinderen worden ouder en ik wil eindigen met een knaller. Momenteel droom ik van Kigali in Rwanda. Ik hoop op een portie wielergekte in de aanloop naar het WK wielrennen.”

Urenlang fietsen is niet alleen leuk en avontuurlijk, maar werkt ook therapeutisch, beweert Mark. “Binnen de kortste keren vertelt je elkaar alles wat je dwars zit. Je bent voortdurend met elkaar in contact. En als je even geen zin hebt om te praten fiets je gewoon een eindje achterop. Hoewel het heel wat organisatie vergt om een route uit te stippelen, raden wij iedereen aan om per fiets te reizen.”