Op de steile Keutenberg, toen de beslissing werd gevormd met de demarrage van Tiesj Benoot, leek Van der Poel het serieus lastig te hebben. “Ik bepaalde mijn eigen tempo en kon zo toch nog aansluiten bij het groepje. Maar het ging daar echt heel snel ja”, vertelde de Nederlander van Alpecin-Fenix na de wedstrijd. “Ik zat uiteindelijk waar ik moest zitten in de finale, maar in zo’n wedstrijd moet je echt super zijn, zeker wanneer je in die kopgroep zit en op elke uitval moet reageren. En dat was ik vandaag niet. Ik was wel goed, maar zelfs als je wel super bent is een wedstrijd als deze erg moeilijk te winnen”, klonk hij eerlijk.

Toch was Van der Poel al bij al tevreden met zijn vierde plaats. “Ik kijk toch wel oké terug op deze dag. Ik ben wel tevreden. Het was een vooral een extreem lastige wedstrijd”, puft de Nederlander nog na. “Eigenlijk vanaf was het al op 150 kilometer van de streep bijzonder lastig. Onze ploeg heeft het eigenlijk de ganse dag uitstekend gedaan, ze controleerden de ontsnapping zoals het moet.”

Al had het volgens de Nederlander nog iets beter gekund: “Het had helemaal fantastisch geweest als ik op het einde in die groep van elf nog een ploegmakker mee zou gehad hebben, maar als je ziet dat er maar zo weinig renners nog overblijven is dat natuurlijk geen schande. Ik kan alleen maar tevreden zijn over hoe ze mij vandaag overal naartoe geloodst.”

Van der Poel zal ook komende zondag in Parijs-Roubaix aan de start staan om te proberen voor het eerst de Hel van het Noorden op zijn palmares te zetten. “Roubaix is een heel andere koers”, blikte hij nog vooruit. “Hier kan je geen dingen uit leren. Hopelijk heb ik volgende week zondag opnieuw een goede dag. Na de Ronde had ik wel een beetje decompressie, nu moet de blik weer 100 procent op die klassieker.”

“Dit was het hoogst haalbare”, zegt Benoot na derde plaats

Tiesj Benoot blikte tevreden terug op z’n Amstel Gold Race. “Derde was het hoogst haalbare”, zei hij na afloop. Benoot haalde fors uit op de Keutenberg. “Dat moest wel”, zei hij na de wedstrijd. “Het was de enige echt lastige helling waar ik nog het verschil kon maken. Dus ik gaf alles wat ik in me had. Maar helaas.”

Kwiatkowski sloop daarna weg. “Ik maakte toen een foutje in de afdaling, miste een bocht en raakte wat achterop. Daarna lever ik een zware inspanning, breng ik Cosnefroy nog mee en die maakt wel nog de oversteek. Ik had niet genoeg meer in de benen en daarna werd het een tactisch spel natuurlijk. Ineos Grenadiers reed echt sterk, had de bovenhand en speelde het goed. Ze winnen met Kwiatkowski, ze reden tactisch echt goed. Ik word nog derde, dat was het hoogst haalbare. Ik moest iets proberen met die snelle mannen. Ik viel twee keer aan, de tweede keer raakte ik weg en blijf ik voorop. Hier kan ik mee leven.”

“Ik werd tweede in Dwars door Vlaanderen en hier derde. Uiteraard win je liever, maar ik denk dat ik toch wel tevreden mag zijn met mijn voorjaar. Twee keer podium, in die paar koersen die ik heb gereden na mijn val in de Strade Bianche. Daar ben ik blij mee.”

“Parijs-Roubaix rijd ik niet, ik trek naar het Zuiden van Frankrijk om daar nog een weekje te trainen met het oog op de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik, koersen die me beter liggen dan Parijs-Roubaix.”

Dylan Teuns “ontgoocheld” na tiende plaats

Dylan Teuns eindigde na een knappe wedstrijd op een tiende plaats in de Amstel Gold Race. “Jammer, ik had de benen om dichter te eindigen, maar op het einde werd het een tactisch steekspel. Hier koop ik niets mee.”

Zesde in de Ronde van Vlaanderen, tiende in de Amstel Gold Race. De vorm is goed bij Dylan Teuns, maar liever was hij zondag wat dichter geëindigd. “Ik hing tussen het duo Kwiatkowski/Cosnefroy en het groepje Van der Poel/Pidcock”, zei hij na afloop. “Dat was een cruciaal moment. Ik hoopte nog de oversteek te maken. Ik had er ook de benen voor, maar toen Cosnefroy en Kwiatkowski begonnen samen te werken, kreeg ik het lastig. Ik kwam nog tot op vijftig meter of zo, vier, misschien vijf seconden, meer was het niet, maar ik kreeg het niet dicht. Echt jammer.”

Nadat hij ingelopen werd, werd het een tactisch streekspel. “Soms draaide het rond, dan werd weer naar elkaar gekeken en iedereen reageerde op iedereen en zo kwamen we geen stap dichter. Voor mij was het ook moeilijk nog met zoveel snelle jongens in dat groepje. Ik heb geen sprint in de benen. Ik word nog tiende, maar daar heb ik weinig aan. Woensdag komt er gelukkig een nieuwe kans in de Brabantse Pijl.”