De cijfers schetsen een somber beeld voor onze Kerk, maar we mogen ook niet blind zijn voor dingen die ons blij maken: de grote belangstelling voor de Wereld Jongeren Dagen, de massale opkomst voor de Trudofeesten, geloofsgroepen met jongeren en volwassen gelovigen die her en der uit het niets verschijnen. De Kerk is bijlange nog niet dood. Maar kan ze verder zoals ze op dit ogenblik bezig is, met een rigoureuze hiërarchie, een minimale inspraak en een vaak weinig eigentijdse boodschap? Met die vragen kwamen de OKRA-leden van Sint-Truiden samen in de Volksmacht. “Er is nog hoop”, was de stelling van dr. Sam Goyvaerts. Hij was ook niet van mening dat de hete hangijzers van het ogenblik (celibaat, de rol van de vrouw, het homogebeuren, de seksschandalen en de schaalvergroting) de toekomst van de Kerk zullen bepalen. Geloven is een bewuste keuze, waarbij het gebed belangrijk is en de gemeenschap waartoe je behoort de stimulans. Maar of de Kerk nog een toekomst heeft, blijft eens te meer een kwestie van … geloven! En dat niet steeds iedereen akkoord is met de stellingen, is wellicht een lichtpunt in de groei van oubollige naar moderne Kerk. Dat was de conclusie van een namiddag luisteren en praten over een delicaat onderwerp.