Het is niet enkel bij hun vertrek dat de Russische troepen zich bezondigden aan wreedheden, zo blijkt uit het verhaal van Tetiana Pomazanko. Op 27 februari, drie dagen na de inval van Rusland in Oekraïne, zag de 56-jarige bewoonster van Boetsja een colonne Russische troepen door haar straat rijden.

Toen ze ging kijken aan haar voordeur wat er zich afspeelde werd ze zonder pardon neergeschoten. De vrouw overleed meteen. “Ze dacht dat het Oekraïense troepen waren”, verklaart haar moeder Antonina (76), die met haar samenwoonde.

Het enige wat er voor de oude vrouw nog op zat was een mooie laatste rustplaats bezorgen aan haar dochter. Dat was verre vanzelfsprekend de voorbije weken, wanneer de gevechten in de stad onophoudelijk aanhielden en bewoners zich op gevaar van eigen leven buiten begaven.

En zo komt het dat Antonina niet verder kwam dan het lichaam van haar dochter gedeeltelijk in te wikkelen in plastic en deels in een kuil te leggen met planken er over. De voeten van haar dochter, ingepakt in wollen sokken en overschoenen lagen al die tijd zichtbaar in open lucht. “Ik moest haar in de nacht begraven”, vertelt ze. “Er waren zo veel beschietingen, ik wist niet wat ik moest doen.”

Ze moest wachten tot zondag tot de Russen de stad uit waren getrokken en Oekraïense soldaten haar konden helpen om dochter Tetiana een respectabelere begraafplaats te geven.

Naast Tetiana werden nog honderden andere lichamen van burgers aangetroffen, lukraak op straat, begraven in achtertuinen of opeengestapeld in massagraven.