Pieter Jan Broekx werd geboren in het Limburgse Erpekom in 1881. Hij deed zijn lagere school in Grote-Brogel en zijn middelbaar onderwijs eerst in Peer, de laatste jaren in het Sint-jozefscollege in Hasselt. Zijn priesterstudies volgde hij in Sint-Truiden en Luik. Na zijn priesterwijding in 1905 was hij leraar Nederlands aan het Hasselts college en werd hij actief lid van het Hasseltse Davidsfonds. Gewapend met zijn toen al bekend redenaarstalent trok hij als propagandist door het land om boeren te overtuigen zich te verenigen in een gestructureerde Boerenbond. In 1913 werd Broekx benoemd tot bestuurder van het Secretariaat van Godsdienstige en Maatschappelijke Werken voor Limburg. Vanuit de Hasseltse Tramstraat bouwde hij een netwerk uit dat de noden van arbeiders trachtte op te lossen op het gebied van gezondheidszorg, sociale zekerheid, spaarwezen, woningzorg, onderwijs en cultureel leven. Hieruit ontstond het tijdschrift Ons Limburg en coöperatieven zoals De Welvaart. Politiek actief in verband met sociale kwesties als de mijnbouw en Vlaamse vraagstukken werd hij eerst als provinciaal senator en later als gecoöpteerd senator. In 1921 werd het Algemeen Christelijk Werknemersverbond opgericht, met Broekx als ACW-voorman. De bisschop van Luik benoemde hem tot erekanunnik en in 1938 werd hij benoemd tot huisprelaat van de paus. Na de tweede wereldoorlog behaalde hij nog zijn doctoraat in de economische wetenschappen en nam deel aan de debatten over de schoolstrijd. Monseigneur Broekx stierf in Hasselt in 1968. “E gróéet hart virre wèrrekminse”