Nochtans startte de dag zeker niet zoals Frank Deboosere voorspeld had: het was zonnig, geen vuiltje aan de lucht, geen wolkje te zien, ideaal om de eerste tien kilometer rond te maken. Maar de namiddagtocht was nog maar enkele kilometer ver, of de hemelsluizen gingen open: motregen werd een stevige bui met regen en striemende hagel en af en toe een donderslag. Paraplu’s waren nauwelijks bestand tegen de belofte van de weermannen. Maar voor echte wandelaars mag dat geen probleem zijn. Een nat pak op een wandeldag behoort tot de mogelijkheden en bij aankomst werd al die nattigheid vergeten bij een warme tas choco en een stuk taart … en een droge broek. Maar boven alles kwam het gevoel naar boven: “We mogen weer samen naar buiten als senioren”, en vooral dat deed deugd.